Rac ma zoump bet quen ingrat,
Nemet goulvan ha daëlou ;
Ah ! pec’heurien miserabl,
E pep leac’h meditomp
Pe vete queit oump coupabl,
Muntreurien Doue ma zomp.
Perac na doum-ni quet
Anflammet a garantez,
Evit Crouer ar bed,
Hon Roue, hon Tad, hor buez ?
Evit un Doue quer charmant,
E vemp bet quer sclacet,
Hac evit traou an neant,
Quen tom, ha quen hastet !
E garet eo ar mad,
Hac ar guir pinvidiguez,
Ar rest ne deo ervad
Nemet poan ha paourentez :
Maleürus eo ar vuez
Hep carantez Doue,
Leun eo a dristidiguez,
Un ifern memes ë.
Un den a glasq Doue
En em gaff en assuranç,
E pep leac’h e ene
A zo leun a esperanç,
Ha quement poan a andur
Epad e oll vuez,
O vortifia an natur,
A blich d’e garantez.
Bremâ-ta, va Doue,
Me ameus cals a regret,
Ha queus bras em ene,
Rac n’ameus quet ho caret ;
