En ho coler furius
En ro d’an diaoulou.
Ho langach debordet
A roffe leac’h da sonjal,
Tud fall, oc’h possedet
Gant ar speret infernal ;
Ret ho pe cals lièzoun
Ganta diouc’h m’er galvit ;
Hac aneet eo ho mignoun
Quellies er pedit.
Me gred diouc’h ar mintin
E rit manyer da ober
Peden d’an Tad divin
O lavaret ho Pater
Mès ar rest an deiz goude
Bep guer à boues ho penn
An diaoul hac ar sacre
Ha ne quet ho peden ?
Penaos, o va Doue,
D’an nôs en-em bresanti
Dirac ho majeste,
En esperanç ho pidi
Gant un teaud en deus laosquet
Liessoc’h à vallos
Eguet à heur a zo sounet
Eus ar mintin d’an nôs ?
Penaos, ô va Salver !
E credfe biquen un den
Tostaat oc’h an Auter
Da Basq, d’ar Gouelyou solenn.
Da receo ho corf divin
Var un teaud sacrilaich,
En ur guenou quen indin,
Leun à vavardiaich ?
