Pajenn:Calloch - A Genoux.djvu/231

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ


« Ni eùé ha-h-anaù, o barh deit a bell-bro. Gout e ramb ni eùé più ous ha petra omb. Nizo oll er ré nen dous chet bel, oll er ré ha pehé karet bout ha n’ha-h-es chet gellet, pé vennet. Ni zo marhegion ha hunvréieu, béléan en aotérieu e gares, er vleinerion-pobleu, er salùérion-broieu. Ni zo oll er ré ne vi ket, rag mar neij pell chonjenneu mab-dén, bèr é zéieu. Ha ni zo er peh e vi kentpell, un dra marù, un huéan, ur steud. Ni zo ha-h-amzér-gent... »

Neuzé é tas koun d’ein ag ur béden, ur béden groeit én un eur benag a druhegeh ar henteu kalet er bed-man, ha mé mont hag hé adlaret :

« ....Meit n’em delézet mui. Pe skoei en dioanag
Arnonn, doh me mouéh beur, o ! ne chomet ket bouar ;
Dalhet me sell d’er hlué bepred, rag
Men deulegad ’ra poén dehé guélet en Douar.... »