Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
136
eun natur vad a zen
En he bruchet. Kommans ra divinout petra.
Santout a ra penoz euz he benn an estlamm
Zo kouezet izelloc’h ha troket en eur flamm.
Gwechal wie oa fur, goude eur pennadik,
Sellet war zu ar ger ha kwitad an tadik ;
Ne oa ken n’em gemer hirie vit dispega...
A wechou e kave eun dra da zisplega,
Allaz ! gand eur vestrez, mestrez e pep fèsoun,
Eman hualat net he speret, he galoun !
Petra fell deoc’h, va zud ? Ar bed zo er giz-se,
Ha kano pe ioulo pap, eskop ha kure,
Ar voulik a droio. Gwaz aze d’ar bèlek
A troc’h he dreid d’an oan d’he lakad da redek !
Hep gouzout e tizkenn ouz speret an abad
Betek kreiz he ine, med velken neur welad
