En dornerion joéius e gri, e huich d’un dro,
Hag e hra d’en dason respond é ol er vro.
Mœz er mestr e zeli, aveid gobér erhad,
D’en dornerion nezé rein beb a chopinad.
Kentéh en ou labour é krogant hoah herrus,
Hag, èl é raug, prepet é labourant gredus.
Quênt pêl el lériad dehuéhan zou dornet,
Hag ol er gran él lér én ur yoh dastumet.
Mœz nezé dré mé ma achiw en dornereah,
É hès ha plijadur ha joé bras én tigueah.
En dornerion e hast monet t’ou hoénieu,
Ha doh taul, lan a hred, e hra gouil er frailleu.
En noz-sen, eid en ol, er goén e zou druoh ;
Peb unan zou koutant, e zevis joéiusoh ;
Mara huéh memb, doh taul, é larér sonenneu
Èn ur ivet er chistr e garg ol er harteu.
N’abuzér quet : neoah liés maté kleuér
En dornerion é son én ur vonet t’er guér.
O eurus ol er ré e zalh ar er modeu
En dès bet én ou raug héliet ou zadeu !
Mœz ér vro men, allas ! n’en dès nitra dalhapl,
Hag er modeu guèlan e hia de goll fonnapl
Avel en treu aral : hiniw, ar er mézeu,
Piw e huélehèt-hui é tornein gued frailleu ?
Er mod e zou chanjet : bremen ne zornér mui
Meid gued un dorneréz e hanwér mékani.
Na divourusèt é guélet, él lérieu,
Dornereah er blaiad gued er vékanieu !
Gued spont en ou hleuér, p’en dint é labourat,
É krial, é kornal, é son, é vrundellat,
