A-us d’ar roc’h glazur
Groet gand illeo, dero,
Mesket, hep renadur,
Gant koat kelve ha fô,
A ra eus al lec’hig
Eur goant a chapelig,
Elec’h e plij d’an den
Lavaret eur beden.
Er c’hoat braz, tremener,
Ma tigoue dit, eun de,
E-tal ar jijen gaer
’N em gavout da vale,
Me a bed ac’hanout,
Ma welez dirakout
Drem ar Werc’hez Vari,
Da stoui d’he fedi :
Oh ! ped anei, hep aon,
Hi zo Mam d’ez Salver,
Lar d’ei da boan-galon,
Ar Werc’hez zo tener…
He daoulagad zavet
Hag he daouarn juntet,
Gant karante he lar :
— O bugel, me da gar !
