» Pa ’z eo breman kouezet ma hunvreou karet,
» Ma plijadur ive a zo gante kollet ;
» P’eo tec’het ar bân-heol a deulas eun deves
» Em ine evurus tomder ha levenez,
» Ya, p’eo nijet breman na garan netra mui,
» Hag ar Maro hepken a c’hall ma frealzi…
» C’hoaz eur gir diwean… Oh ! me ho ped, Yannig,
» Dalc’hit bepred envor dimeus Marivonig ! »
Dimeus Marivonig mirit bepred envor…
Hag a-dreuz meneou, du-hont, war ribl ar môr,
Me wele eur goulmig, mantret gant ar glac’har,
O hirvoudi poanius war eun dilez digar ;
Me gleve he c’hlemmou… D’he foan e oan kiriek,
Ha, glac’haret d’am zro, me a ouelas dourek…
Forz pegeït e vevin, evel m’he doa laret,
Me sonjo, meur a wech en Monig ankeniet…
.................................................................................
Ha d’ac’h, tudou yaouank, e roïn eur gentel :
Kent skoulma ho kalon, eostig ha turzunel,
Bezet ar vadelez d’en em sonjal ervad
Kwit da gavout goude poan-spered, kalonad ;
Mar na ve karante etrezoc’h, me ho ped,
Na sklabeet komzou nag a-dreuz, nag a hed ;
