— Keltia ! Keltia ! dihun ha sav d’ar c’hloar,
Keltia bet moustret ken pell ’bars an douar,
Sav herie, Keltia, Gouenn zantel, Gouenn dispar.
Ar bed a oa kollet, ar bed ’ye da vervel ;
Araog arru an eost, an dud a oa gwastel ;
Ed na zo er c’hrignol, na bugel er c’havel.
D’id-te, o Keltia ! da zavetei ar bed ;
Te ’gleuzo an irvi, te a hado an ed ;
O Keltia zantel, te harzo ouz ar Red.
II
En pevar gorn eur goz vered,
Lec’h na oa nemed strouez gand ar yeot hir mesket,
Pevar men-bez zo ’n em zavet.
Eur vaouez a zo deud emaez euz a bep be,
Ha dindan bleuniou ar roz goue,
Da ziluia o bleo int eet en o c’hoaze.
Ar bleo a goueze war o lerc’h
Founnuz ha brao ha hir, hirroc’h ’vit ar fol-gerc’h,
Munud, gwennoc’h eget an erc’h.
|
