An Awen Geltiek :
Ar re zo tremenet er Bed, n’int ket maro :
Kavout ’refet anê pa « dremenfet » d’ho tro.
Kemeret skouer warnê, war o doareou-mad,
Diwallet da veza biken trubard d’ho kwad.
D’ho tadiou marvet pe dister pe brudet,
Taolet pled da rei lec’h da veza kounaret.
Ra vezo evidoc’h ar Glâd ’vel eun harnez.
Choumet war hent ho rumm evit heuilh ar Furnez.
Mar kollet an hent-se, divez d’ar blijadur !
’N hoc’h unan e choumfet dindan an Tonkadur.
Sal vuioc’h endro d’ac’h e welfet berniou tud,
Sal vuioc’h ’n em gavfet, c’houi hag ho re, munud.
An hini e kredec’h ’oa ho kwella mignon
A skoio e gountel, joaüz, en ho kalon
Endro d’ho taol, sioaz ! ’vel pe nac’hfent o gwad,
Ho pugale vo mud dirag ho kalonad.
En amzer dremenet, nag en amzer da zont,
Mar eo maro ar C’houn, netra ken na welont.
Mez mar heuillet an hent ken plen ha ken ledan,
Ho pec’h a vo skanvoc’h, bianoc’h vo ho poan.
Spered an Tadiou, heb ho kwitaat nepred,
Diouzoc’h ’bellao bemdeiz an Drouk-Spered.
Pa vefet glac’haret ’teuio ineou mad,
Hag eun dornik tener ’zec’ho ho taoulagad.
