E zakrifiz a ra da galz ’anomp kredi
Penoz gwad hor Zalver a oa breur d’hon hini,
Ar Skiant ’lar ’n efoa ar Galileaned
Tennet o rumm ive deus gouenn ar C’heltied.
Pez na heller ket nac’h ha pez a zo gwir mad,
Eo ’gemeraz buan ar greden gristen troad :
Hon tadou a gave, ’bars ar Gristeniach
Meur a greden henvel ouz re an Drouizach.
Pez a re dienez ar muia da heman,
Jezuz-Krist — o burzud ! — hen digase gantan ;
Da laret karantez an eil ’vit egile
’Ra d’an den ’n em steuzia en karantez Doue.
Na dleomp ket gwelet Mestr ar Bed, hor C’hrouer,
Man ’met dre e c’halloud hag a-dreuz e vrazder ;
N’omp ket ganet hepken evit hon flijadur,
Mez ’vit karout ive, ’vel breur, pep krouadur.
An Drouizet vrudet, deut d’al lezen gristen,
A roaz da Jezuz e genta beleien :
Nag a Zant enoret ganimp, n’euz ket gwell bell,
Pehini a oa bet Drouiz en Breiz-Izel !
Nag hini a oa deut deus an tu all d’ar mor,
Pehini a hanvaz Doue : Ezuz ha Ior !
Er venec’hi zantel, a zic’hoane dre-holl,
Pep manac’h ’oa eur barz ha pep barz abostol.
Mez siouaz ! d’ar c’houlz-ze, ar Zaozon hep lezen,
Deut deus broiou ar skorn war o bagou kroc’hen,
