péhani e zou dismantet dré ur gonz ! Chervige e hrér Doué, hum gavein e hrér é peah tré ma ya en treu d’hur chonge ha mar n’hur bé poén erbet ; mæs a p’en dé ret t’emb derhel lod ag é groéz hag a é boénieu, nezé é vé changemant hag é collér calon. Guet a sieu e zou ér vertuyeu e gredamb hur bout ! Doué n’en dè-ean santel hag adorabl, ne vern penaus é hra doh-emb ? Ha ne vérit-ean hun aboéissance a p’en d’omb ér boén, èl p’en d’omb ér joé ? Ya, ean er mérit. Nitra ne zeli hul lacat de zerhel gùel doh Doué eit n’en dé er poénieu péré zou lod bugalé en Eutru Doué. En Eutru Doué e gasti er ré doh péré en en dès caranté, emé sant Paul, hag e scoa ol er ré e laq é misq é vugalé. Ean e lar ol, ha ne zifforh quet hanni ; rac hàg ean e zou ur hroaidur benac péhani ne vé quet castiet guet é dad ? Hœb 12. Èl-cé, revé sant Paul, ma ne santet quet en trebilleu a béré e ra Doué lod d’é serviterion, n’en d’oh quet mui de Jesus-Chrouist ; hui e zou èl dianvézerion ha non pas é huir bugalé ! Sant Ambroès en doé bet enta ræson de lemel ag un ty a béhani er mæstr pinhuiq hag a hoal-scùir, n’en doé bet jamæs poén erbet. « Damb é raug a vamen, e lar er Sant ; en ty-men ne chommou quet én é sàu a pe n’en dès poén erbet abarh. » Quentéh m’en doè er Sant-men téhet a inou, é rézas en ty ar er mæstr-zé.
En trebilleu n’en dint quet perpet ur merch hag e ziscoa é vér ag en nombr a serviterion en Eutru Doué ; er ré fal en dès ehué ou foénieu ha trebilieu ; mæs ind e stleige ou hroéz quêntoh eit n’hi dougant, ha dré er fal chervige e hrant a nehi, ind hum gol dré en hent péhani e zeliehé ou salvein ; haval doh el lair fal, péhani a ziar é groéz a zischennas én ihuern ér memb ær ma sàué el lair mad d’en nean.
II. Mar dé er batiantæt er merch é vér serviterion
