péhani en doé hum sàuet énep dehou. Er bobl-men er sterdé quement que ne vennent en discar a ziar é drôn. Mab er roué, é huélèt ou hounar, e yas d’hum daul doh treid é dad hag e laras dehou : me zad a garanté, pardonnet d’er bobl queih-cé. — « Ah ! me hroaidur, emé en tad-men, er bobl-cé, péhani e mès câret quement a houdé ma on ar en trôn, ne hel quet bout pardonnet, a vihannoh lacat lod a nehai ér prison, lod aral e vou ret forbannein a me ranteleah hag hilleih e vout ret lacat d’er marhue. — Me zad, me zad, e rescondas er prince youanq, just ha gùir-é er péh e laret. Hama, mem buhé, men goaid e za ag ul ligné royal, é léh turul hou pobl ér prison, er forbannein ag hou ranteleah, hag é léh er marhue e jauge doh ol en dud counaret-cé, taulet er punitioneu-zé ar-n-an-mé ; laqueit-mé d’er marhue. » En tad, é huélèt quement-cé, e zégassas é vab ar er vangoér ihuellan ag er guér, hag e hras el lacat d’er marhue dirac en ol. Quement hanni e oé é huélèt un dra quer souéhus, é hanàué splann mad er vrastèd ag ou zorfæt, ha péh quer bras oé colér ou roué, que n’hum lacant de chongeal én-hai ou hunan petra ou doé groeit, hag ind hum rantas anfin d’ou devér èl aguênt ; mæs guet hilleih a anquin ou dout hum gueméret doh ou roué. Deustou ne hellér quet larèt é ma haval er péh en dès groeit er roué didruhé-cé, doh er péh en dès groeit Calon misericordius en Eutru Doué aveid omb-ni, é exampl e hel neoah chervige de ziscoein é ma bras caz en Eutru Doué doh er péhèd. Rac Doué en Tad, péhani en dès ur garanté infini eit Doué er Mab, e lausq en tauleu eahussan de gouéh ar nehou. Ean e lausq en diaulèd, en ol fallantéieu ag en ihuern de væstronein é calon er vourreàuïon que n’en dès hanni a nehai un distér truhé doh Mab Doué. Ean e
