Mab Doué ; ha ne huélet quet penaus hou puhé hui abéh e zou én ur fæçon scontussoh hoah. N’en dé quet un dén, mæs un dra-benac distérroh, hou coal inclination, un tamig inour, ur garanté méhus e laquet é léh Jesus-Chrouist. Er Juiffèd ne hanàuent quet er Roué-zé a hloër, ha hui en hanàu, hui e houér é ma hou Salvér hag hou Toué-é. Penaus é hellet-hui enta digaréein en disprisance e hret a nehou ? Hà hui e hellou scùil dareu erhoalh eit golhein péhedeu quer bras ?
1° Me ouilou bamdé er maleur e mès bet d’offancein men Doué quel liès beta bermen. — 2° M’em bou chonge drest peb-tra én tantation, penaus é hobér ur péhèd marhuel en hum rantan cablus é quevér Doué, me ol vad. O men Doué ! me hum daul doh treid Jesus staguet doh er groéz, eit goulen pardon ha misericord.
1° Red-é ma hra er péhèd un offance hag un anjuli bras de Zoué, a pe leinamb ér Scritur santel penaus en Eutru Doué, é huélèt malice en dud, e zas quæ dehou endevout crouéet mab-dén. En dra-zé ne senefi quet neoah penaus en Eutru Doué e santas anquin èl en dud, rac mé ma Doué, ha ne hel quet changein ; mæs er honzeu-cé ag er Scritur e zisq d’emb péh quer contrel-é er péhèd de Zoué, hag e ziscoa penaus, a pe hellehé Doué souffrein un dra-benac én-hou é hunan, er péhèd el laquehé de souffrein hag en distrugehé memb, hag é ra ur péhèd marhuel é
