Me zeli enta sellèt er péhèd èl er brassan droug e zou ér bed. Er hlinhuédeu, er holleu danné n’en dint quet gùir drougueu : n’en dès meit er péhèd e zou perpet un droug hag er brassan ag en drougueu, rac n’en dès meit er péhèd e vir doh-emb ag en devout Doué eid omb.
Nag é vehen én nean, a pe vehen abarh guet er péhèd, n’em behé quet Doué inou ; me vehé maleurus enta èl er ré dannet péré e zou dispartiet doh Doué. Mæs nag é vehen-mé én ihuern hemb péhèd, guet græce Doué, ne vehen quet quer maleurus, rac m’em behé lod a vonheur er Sænt péré e huél Doué face-oh-face. Sant Augustin e laré enta guet ræson penaus é vehé gùel guet-hou bout én ihuern hemb péhèd, eit bout én nean guet ur péhèd hemb quin.
A p’en dé enta er péhèd en dra contrellan d’em bonheur ha d’em salvedigueah, péguement é telian-mé en dougein.
2° Er péhèd e zou hoah contrel de volanté en Eutru Doué. Doué e ven hur salvein, hag er péhèd e hra d’emb hum zannein. Doué en dès crouéet mab-dén eid é hloër, hag er péhèd el lam guet-hou. Doué e gârehé mæstronein én hur haloneu dré é garanté, dré é hræce, hag er péhèd e laca en diaul de vout er mæstr én-hai dré er garanté doh en treu ag er bed.
Ol er péh e hra Doué a zianvès e zou eit distrugein er péhèd : mar dégass é Vab ar en doar, é ma eit reparein er péhèd-é ; ma ra secourieu d’emb, é ma eit rein armage d’emb énep d’er péhèd-é ; mar groa sacremanteu, é ma eid hur goarantein pé eid hur purefiein ag er péhèd-é ; mar dégass bugulion, é ma eid hun instrugein hag hul lacat de zihoal doh er péhèd-é ; mar goarn courônen d’emb én nean, é vou eid hur bout douguet er victoër ar er péhèd-vou ; mar hur
