mæstr cri, de béhani ne gredér quet tostat, èl un Doué rust péhani ne cheleu quet hur pedenneu, hemb truhé doh er ré miserabl. O mab-dén ! pihue en dès laqueit én hou spered chongeu quen anjulius eid hou Toué ? Nac ur boén e hret-hui dehou ! nac ur gueu doh-oh hui-memb, a pe vanquet a gonfiance én Tad mad-cé, péhani en dès brassoh desir d’hou secour eit ne hoès-hui de vout secouret ! Ne hanàuet nac é buissance, nac é lealdæt, nac é visericord, na mériteu Jesus-Chrouist é Vab, na mériteu er Sænt péré e bèd aveid oh : puemb ræson péré e zeli cresquein hou confiance.
1° Puissance en Eutru Doué. Hà hui e hel bout én arvar penaus en hani en dès, dré ur gonz hemb quin, groeit a nitra er bed abéh, ha péhani ne lausq quet memb er vêlionen hemb bihuance, ne hel quet hou telivrein ag hou poénieu hag hou secour én hou tobérieu ? Perac hum ziscouragein ? Doué en dès truhé doh en ol, rac mé ma ol-buissant.
2° Lealdæt en Eutru Doué. Ean en dès grateit de vab-dén en ol secourieu requis. Quer fidel-é d’é gonz, ma ra perpet mui eit n’en dès grateit. Ma ne huélamb quet er huirioné ag é bromesseu, é ma hur bihan confiance-é e zalh é zeourn chairret. A p’hur behé ur gonfiance vad é Doué, ne vanquehé nitra d’emb.
3° É vadeleah hag é visericord. Ean hur hâr muyoh eit n’hum gâramb ni-memb. Jamæs ne gomprenehemb er vadeleah en dès en Eutru Doué eid é vugalé ; ean en dès sourci ag en ol, hag ean en dès un desir quer bras m’hum salvou ol en dud, ma n’en dès hanni, béet-ean payan, de béhani ne ra græceu erhoalh eit ma hanàuou er huirioné ha ma hrei é salvedigueah. Mar en offance mab-dén, n’arsàu quet eit quement-cé ag er mâguein hag a guemér sourci a nehou : ean er hlasq, ean er gorto, ha mar da er péhour, ean er receu étré é zivréh,
