Péh respet ne zeliamb-ni hur bout eid omb ni-memb, a pe ra en Eutru Doué quement a inour d’emb ! Hà guet péh respet é taliamb-ni hum gomportein é quevér en dud aral ! Er rouanné n’ou dès-ind respet aveid er brincèd aral ? ne drettant-ind guet inour er brincèd izelloh ?
En ol dud, rac m’en dint èl rouéèd ar en doar, e zeli enta rein mercheu a inour, a istim en eil d’éguilé, revé er stad hag en ihueldæt ag ou honditioneu.
II. Mar dé mab-dén quer respettabl é creis en treu crouéet aral, péré e zou a zianvès dehou, péguement a respet e zou deliet dehou-ean, a gaus d’é gorv ha d’é inean ! Ag en ol treu crouéet, é gorv e zou en œvr parfætan deit a dré zorn en Eutru Doué. Mar dé deli d’er horv, couciet dré er péhèd, bout dispriset ha castiet, deli e hra ehué bout respettabl, mar er sellér guet deulegad er fé.
En Eutru Doué péhani, a ol en éternité, en doé chonget dégass é Vab ar en doar, ha rein dehou ur horv hag en dé guellet gobér en œvreu caërran, en doé crouéet hur horv-ni doh limage adorabl un Dén-Doué, péhani e zou èl hur brér couhan, hur portelèd, hur scùir. Chetu brastæt mab-dén revé er horv : hà hui e gomprenou erhat en noblance-cé ? Hui e zeli enta inourein ha respettein hou corv ; hà perac en en discarret-hui quen izel dré ur vuhé lous ha méhus ?
Inouret Doué én hou corv, e lar sant Paul. De larèt-é, ol hou squêndeu e zeli bout consacret d’en ol œvreu mad eid inourein en Eutru Doué : hou teulegad é sellèt doh é œvreu ; hou téad é predèg é vurhudeu ; hou tiscoharn é cleuèt é vélationeu ; hou spéred hag hou calon é labourat aveid é hloër, ha drès peb tra é vihuein revé é volanté hag é chervigein hou predér ; èl-cé hui e hrei ag hou corveu hostieu santel. Mæs, allas ! hag èl-cé é hret-hui ?
