rac ma hoarh er réral. Hà hui hum daulehé én un torgoug, rac ma huéleboh er réral doh hum durul abarh ? Hà bui e hoariehé é larèt bourdeu, a pe huélehoh plantein ur goutel é calon hou tad ? N’en dé enta un dalledigueah bras hum durul én ihuern, rac ma hum daul er réral én hou ? gobér bourd ha farce, é huélèt er réral é tisprisein en Eutru Doué, hou Salvér hag hou Tad ?
Scùir vad en dud a fæçon en dès liès mui a nerh hag a vertu eid er predégueu caërran. Cleuèt un dén é conz guet avis, e zou forh vad eit disquein de unan diavis petra e zeli larèt ha petra e zeli tàuein. Scùir vad ur voes patiant e zou crihuoh eit couvertissein ur prièd brutal eid aviseu mad ur bugul. Er scùir vad én ur fameil e zou gùel de zessàu ur hroaidur aveid er honzeu hag en tauleu. Tadeu ha mameu, bihuet èl sænt, hag hou pugalé e vihuou erhat. Hà hui e garehé ma vihuehent èl ælèd, a pe ne huélant én hou ty nameit œvreu en diaul, a pe ne gleuant én hou fameil nameit deviseu en ihuern ? Convertissein e hrér mui a ineanneu dré er scùir vad eit dré er miracleu, e lar sant Chrysostôm ; quenevé exampleu en dud vad, ne vehé quet casi a salvedigueah aveid er béherion. Maleur d’er ré ne bourfitant quet pé e hra goab a nehai !
II. Ol en dud e zou ret dehai rein scùir vad, rac en ol e zou ret dehai secour ou nessan d’hobér é salvedigueah. Diæz-é d’emb hum salvein ma ne vennamb salvein meit omb hun hunan. En devér-cé e zou brassoh eit ré péré en dès devérieu particuliér, èl en tadeu ha mameu, er vistr, en duchentil, er vélean, er venéh hag er réral péré e zou é carg. Sel-santelloh-é er stad, sel-mui a exampleu mad e zeliér rein ; sel mui ma oh sàuet drest er réral, sel-mui é teliet splannein dré hou vertuyeu.
