Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/288

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
284
guirionéeu

É guirioné, ur soudard ne zouge quet er fatig, a p’en dé ret dehou chervige é brince ; ean e ya d’er brézel eit gounit ur voguéden a hloër. Perac bout quer perhuéh ar hou poén a p’en dé ret chervige Doué ha gounit ur gloër hemb fin ?

Er marhadour e labour, hum laca é mil dangér eit gobér ur fortun a béhani ne joeissou nameit ur bèr amzér, pé a béhani ne joeissou marcé jamæs : hà perac en hum glêmmehoh-bui, én ul labourat eit gounit én nean ur bonheur hemb fin ?

Oh ! na brasset-é hur misér hag hun dishanàuedigueah-ni, mar dougeamb hur poén é chervige un Doué péhani hur hâr, péhani e recompance guet quement a larganté ! Un nebedig trebilleu e vou paiet dré ur gloër hemb musul.

résolutioneu.

1° Me hrei liès er chonge-men : me hel hoah gounit en nean. — 2° Mar d’on ér stad a hræce Doué, me chongeou ehué a lacat reihtæt ém œvreu, é andur me foénieu, é pratiquein en devérieu a me stad, én intantion a bligein de Zoué hag a véritein ur recompance éternel. — 3° Ne zougein nitra quement èl col caranté men Doué dré er péhèd marhuel, hag er fréh a me œvreu mad dré ur fal intantion benac. — Na brasset-é hou madeleah én hur hevér, ô men Doué ! a pe recompancet guet quement a larganté er ré hou câr hag hou chervige guet lealdæt.


CHAPISTR UINÊC HA PUAR-UIGUÊND.
er gréd intampius eit salvedigueah en ineanneu.

I. A pe hanàuehemb er bris ag un inean, petra ne hrehemb-ni aveit mirèt doh-t-hi ag hum gol ha rein