Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/284

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
280
guirionéeu

goalhet a joé hag a bligeadur, rac ma huél Doué face-oh-face, ha sel-mui m’er gùél, sel-mui é tesir er gùélèt.

Un inean dannet, arlerh cand vlai a dourmanteu, a pe vehé assuret a joeissein ag un ær a bligeadurieu er baraouis hag a huélèt Doué én nean, hum gonsolehé. Ni e zou én gorto a huélèt Doué, a joeissein ag é vonheur, nepas ur momandig benac, mæs eit birhuiquin ; hag é léh labourat eit gounit er bonheur-cé, ne chongeamb quet memb én-hou. Mèn é ma hur ræson, mèn éma hur fé ?

II. Ma ne hellamb quet comprenein petra-é er baraouis, ni e hel d’er bihannan lacat poén d’er méritein. Me lar lacat poén, rac hanni a nehou é hunan, eit larèt mad, ne hel er méritein. Ni e houni er baraouis dré hun œvreu mad, dré hræceu ha mériteu hur Salvér.

En nor e zou stréh, e lar Jesus-Chrouist ; hum boéniet eit passein dré-z-hi. Deustou péh quer rust-é er poénieu-cé, n’en dint nitra comparaget doh ur mad quer caër. Ne zeliamb quet hum affligein ag er boén e zou ret quemér eid er gounit. Er ré eurus e sel èl un nitra ol er péh ou dès groeit ha souffret eit méritein ur bonheur quer bras. Un éternité a labourieu, e lar sant Augustin, ne vehé quet rai eid hum assurein ag un éternité a vonheur.

En nean e zou ur recompance, red-é enta labourat eid hi gounit ; ur gourôn-é, red-é enta gobér brézel eid en devout-hi ; ur victoër-é, red-é feahein eid hi méritein. Er ré e houér hum balaforcein, er ré-zé e zoug er victoër. Ean e zou kér er santeleah ; en doreu ag er guér santel-zé n’en dint digueoret nameit d’en innoçance pé d’er bénigen. Mar dé ol hou chonge guet vanitéieu, guet madeu pé guet pligeadurieu er vuhé-men, n’en d’oh quet innocand na gùir bénitand ; ne véritet quet