vuhé-men, péré e dremem quer bean, perac n’éhuéhet-hui doh drougueu divusul péré n’achihueint jamæs ? Hui hou pehé poén é andur flêmmadur ur huirennen, penaus é andurehet-hui el losquadur ag un tan poahus ? Oh ! na brasset-é hou talledigueah, ma ne chonget é mèn é teli hou condui hou caranté rai vras doh er pligeadurieu, er vanitéieu, er madeu ag en doar, hag en disprisance e hret a hræceu en nean !
En dén fur e vihue én ur guis aral : ean e houér penaus ne hellér quet bout eurus ér bed-men hag ér bed aral, joeissein ag en ol pligeadurieu ag en doar hag a ré en nean ; chetu perac ne stag quet é galon doh er madeu na doh er pligeadurieu ag er bed ; mæs ean e glasq hum assurein a ré en nean ; ean e ouil é béhedeu, ean e hra pénigen eit ne vou quet forcet de ouilein épad un éternité. Me gasti me horv, e laré sant Paul, eit ne vein quet dannet. Me mès hum dennet én un deserh èl én ur prison, e laré sant Jerôm, guet eun a gouéh én ihuern, hag a hum gol guet en dud ag er bed.
Guet ræson enta en en dès laret Guyon er Chartrus, penaus mar dé er bénigen hag en trebilleu ag er vuhé-men er vamen ag ur joé hag ur gloër hemb achimant, er pligeadurieu ag er bed, er garanté rai vras doh er madeu e zou ehué ur vamen a zareu hag a anquin aveid en éternité.
Anquin læn a zisespoér péhani, èl ur prean crignour, e biq hemb arsàu calon unan dannet ! Me hellé gounit er baraouis : me mès bet en amzér hag er moyandeu, mæs me mès groeit ur goal-implé a nehai. De betra é talhuou d’ein-mé bermen er pligeadurieu, ol er péh e mès groeit hag ol er madeu e mès bet ar en doar ?
II. Mæs brassan ha cruellan poén un inean dannet e zou bout dispartiet doh Doué, e zou gout penaus jamæs ne huélou Doué face-oh-face : me oé groeit aveit Doué,
