Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/274

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
270
guirionéeu

a-zén impi, mar dan un dé d’en ihuern, m’hum gonsolou ; d’er bihannan, ne vein quet me hunan. Petra, maleurus ! poén vras hou pehé é chom é retræd épad ur mis guet tud santel, hà hui e sel èl ur gonsolation gobér hou tameurance, nepas ur mis, mæs épad un éternité, guet tud dannet, béet én ul lèn a dan, péré e andur tourmanteu eahus, péré, én ou hounar, én ou brassan disespoér, hum zispen, e hra ou malloh en eil d’éguilé ! Chongeal ér fæçon-zé n’en dé quet discoein spered, mæs dalledigueah hag un hoant arraget d’hum gol.

Laramb enta, en hani ne grèd quet na ne zouge quet en ihuern en dès collet er fé hag er ræson. Er fé, rac conzeu Doué en oblige d’er hredein. Er ræson, rac hi e lar d’emb penaus un Doué infinimant santel ha just e zeli dihuen en droug hag er punissein èl un Doué. Chetu er péh e grèd er bed abéh, er péh en dès credet en ol dud santel, er péh en dès credet hag e gredou perpet en dud en dès muihan spered. Maleur d’er ré e hra bourd ar gùirionéeu quer blaouahus ! Lausquet, lausquet en dud impi, en dud libertin ha fol péré e hoarh hinihue ar er péh ou laquei un dé e za de scùil dareu buerhue, d’hobér farce ha goab. Lausquet de gonz er ré e ven hurn gol ; aveid oh-hui, beoh aviset diar ou houst hag hum salvet.

résolutioneu.

1° Me larou doh-ein me hunan de bep termén : me grèd é hès un ihuern, rac Doué en dès-ean laret ; me mès-ean méritet liès a p’en dé gùir penaus ur péhèd marhuel hemb quin e hel me lacat de gouéh én-hou. Bet pegours é hortein-mé enta hum gonvertissein ha commance a zevri ur vuhé a bénigen. — 2° A vremen, me bêllei doh ol er péh e hel mirèt doh-ein ag hum salvein