nac ém honzeu, nac ém selleu, nac ém ol gomportemant, hag e hellehé gobér méh d’ein én dé eahus-cé. — 2° Hag aveit mirèt a véritein é gondannation, red é d’ein digol en amzér passet dré ur govézion perhuéh hag ur gontrition glaharus péhani n’achihuou nameit guet mem buhé.
Quer gùir-é é hès un ihuern, èl mé ma gùir é hès un Doué. Nahein un Doué e zou, e lar sant Augustin, refus a gredein é pardon d’er péhour pénitand. Nahein un Doué e zou ehué refus a gredein én un Doué e gasti er péhèd.
Larèt n’en dès na baraouis nac ihuern, e zou larèt : Doué n’hum sourci quet a vab-dén, en er hondui dré avantur, en el lausq mæstr dehou é hunan, é huél é zisordreu hemb hum lacat é poén ag ou funissein, e zou larèt : Doué n’en dès chet na furnès, na santeleah, na justice. Chongeal èl-cé e zou un drompereah vras a zivout natur a Zoué ; quement-cé n’en dé quet hanaouèt é barfætioneu, mæs ou nahein.
Caër en dès er renavièd hag er ré impi ræsonnein ar er poént-cé a gonséquance, perpet é teliant credein, de guetan é hel bout un ihuern ; rac, hàg ind e gredehé disputal er bouvoér-zè doh un Doué ol-buissant ? En eil, ind e zeli credein open é ma en ihuern d’er bihannan un dra ar en arvar ; rac péh assurance ou dès-ind n’en dès chet hanni ? Hag ind e chonge ou dout mui a sclærdér eid er bed abéh hag aveid en dud abillan péré en dès credet er huirioné-cé ? En drivèd, ind e zeli anfin credein é ma en ihuern un dra gùir, er fé el lar, hag er ræson en discoa d’emb.
