2° En dispositioneu. Eid en Nouïen, rac m’en dé èl en achimant ag er bénigen, red-é bout pénitand, en dout covesseit, mar guellér, eid er receu. Er secour ag er gommunion santel, un desir bras d’hum joéntein doh Doué ha d’er hârein, ur gùir glahar ag é fauteu, ur fé læn a gonfiance é mériteu hur Salvér, guet péhani é hortér pardon ha misericord dré vertu en Nouïen santel, e zou en dispositioneu guet péré er sacremant-cé e den arn-amb græceu a leih.
Un tantation a berh en diaul hag un drompereah vras-é enta dougein er sacremant cé ; rac, é léh dégass er marhue ha næzein d’en hani clan, ean e hel gùellat er horv ha santefiein en inean. Hum lacat e hrér é riscl a chom hemb bout nouïet a pe hortér rai ; hag hum lacat e hrér én dangér a vout forhet ag é hræceu, a p’er receuér énep d’er galon pé aveit pligein d’en dud.
III. Er ré en dès soin ag er ré clan e zeli ou avertissein abret d’hobér ou zestamant. Hàg ean e zeliér, eit réglein affærieu ur fameil, gortoz un amzér é péhani er hlan n’en dès mui meit ur momand benac eid assurein é salvedigueah ha réglein é gousciance, péhani e zou martezé hoah ér péhèd ? Lausquet ol en treu aral de gol mar dé necessær ; mæs ne lausquet quet hou ç’inean d’hum gol.
Manquein e hrér d’en devér ag er garanté a grechéneah, a pe guhér doh-t-hou, dré zougeance ag en dud, en dangér é péhani en hum gav. Gobér gueu doht-hou-é el lezel de verhuel hemb rein dehou de hout é vomant dehuéhan. Perac lemel guet-hou er mérit hag er gonsolation d’offrein d’en Eutru Doué er sacrefice-cé ag é vuhé ? Péguement a béhedeu n’effacehé-ean dré er sacrefice-cé groeit a volanté vad ! Perac el lacat én dangér de receu hemb hanàuedigueah ha martezé hemb pourfit ur sacremant e ra quement a gonsolation
