Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/157

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
153
ag er religion.

Eit bihuein én ur fæçon gracius ha santel guet hou ç’amièd ha guet en ol dud, clasquet perpet un humilité e houi hum hobér hag e jauge doh imur er réral. Queméret ou santimant, ma n’en dès é quement-cé nitra énep d’hou cousciance. Én hou fæçon de zevis, ne hret poén de hanni, sàuet caus er ré n’en dint quet ar el léh. Mar dé dihuennet gobér poén d’un anemis, guet mui a ræson hoah d’un ami. Goapat er réral, e zou gobér anemisèd ; hum vantein ni-memb ag hur fameil e zou hum rantein disprisabl ; conz ag er chervigeu hun nès rantet e zou ou gùêrhein ; rebreichein a gaus dehai, e zou manquein d’en honestis.

Deustou ma teliér bout arrestet én deviseu, ret-é neoah bout guæ ha gracius én-hai ha dihoal a hobér poén de hanni ; mæs dangerus-é bout rai joéius ha rai hardéh doh er merhèd. Én occasioneu-zé é teliamb, èl ma lar er Spered-Santel, gronnein hun discoharn a zrein-spern, ha parrat doh hun deulegad. Er péh e gleuér hag e huélér e ya liès bet en dondæt ag er galon hag hi houci.

El lubricité e hounit er galon, drest peb-tra é monnèt d’en assambléieu ha d’er filageu, é compagnoneah er merhèd, é chom de hoari guet-hai ha de zevis doh-t-hai guet rai a hardéhtæt. Sel-douçoh m’en dé en ampouison-zé, sel-dangerussoh-é, ha sel-fonnussoh é hra en taul ag er marhue d’en inean. Ar er poènt-cé, muyoh eid ar hanni aral, é ma gùir larèt, penaus en hani e zispris en treu distérran e gouéhou a nebedigueu ér brassan disordreu, e lar er Spered-Santel. Liès unan hum grèd dibéh dirac Doué e zou deja couciet.

résolutioneu.

1° A pe streàu er bed quement a zangérieu a bep tu, hag a p’en dé quen diæz en devout én-hai santimanteu