brézel d’en tantationeu. Ur verh fal e gueméras en hardéhtæt de monnèt é campr S. Thomas Aquin, eid er solitein d’en droug : en dén youanq santel-zé e gueméras ur scod tan, hag hi hontraignas èl-cé de déhein a hèr é raug, hag ag er momand-cé, n’en doé bet mui tantation erbet énep d’ér vertu caër a burtæt. Beah courajus, hou péèt recour doh er beden ; douget Doué én occasion dangerus, ha hui en devou guet-hou græceu eid hum hoarn pur.
III. Ret-é bout fidel én tantatioueu. — Mar e hoès liès tantationeu, ne veah quet souéhet a guement-cé. Er Sænt e zou bet tantet querclous èl oh ; ou fideldæt é hobér pèn doh-t-hai en dès ind rantet sænt. Er fal chongeu e hoès én drespet t’oh, é léh hou rantein cablus e zou aveid oh un occasion a hloër hag a vérit. Quentéh èl ma sco ur chonge èl-cé én hou spered, chonget quentéh ma hellehet én un dra-benac aral. Ne faut quet marhattat, pedet, huannadet, hum daulet a spered doh treid er grucefi ; goulennet secour guet Mari mam de Zoué, guet hou ç’æl-gardién, guet hou sant patrom.
IV. Ret-é labourat ha castiein er horv. — Dihoallet a rein d’hou corv, dré en arrouaredigueah, er chervad hag er gourmandis, armage eit gobér brézel d’oh. Hou corv e zou ur sclav ardro péhani é teliet monnèt guet rustoni. Disquet, é huélèt Corv santel Jesus goleit a hoaid, penaus é teliet gobér doh hou ç’hani, péhani e zou cablus. Ne fiet quet ar hou vertu nac ar hou ç’ouaid. Salomon, en abillan ag en dud, hum lausquas, én é gouhoni, de vout corrompet guet er merhèd.
V. Sentet doh hou covézour, péhani e lar d’oh qùittat er hompagnoneaheu dangerus, hou fal deicheu, hou vinceu, hag e ven ma tosteoh guet ur galon pur d’er gommunion santel, péhani e zou hanhuet ér Scritur
