Ni e ya de ziscoein en dangérieu e zou é vout pinhuiq, hag en implé e zeliér gobér ag en danné.
I. Na diæsset-é d’er ré e gâr en argand arrihue én nean ! e lar Jesus-Chrouist. Æssoh-é d’ur ganval passein dré gleuiten un ahué, eit n’en dé de unan pinhuiq staguet doh é zanné monnèt de ranteleah en nean. Perac ? rac diæz-é bout pinhuiq hemb cârein en danné, ha doh ou hârein, en hum staguér doh-t-hai ; ind e hra ancoéhat er péh e zeliér de Zoué, er péh e zeliamh d’emb ni-memb, hag er péh e zeliamb d’hun nessan.
1° Er péh e zeliér de Zoué. — Hà hui e zou pinhuiq ? e lar er profæt Osé, cavet e hoès hou Toué. Bout e zou en différance-men étré en dén idolatr hag en dén pinhuiq ; en idolatr e ador en eur é limage, hag en dén pinhuiq en ador taiet hag é monnei. É gùirioné, é léh rein é amzér d’adorein Doué, ean er ra ol d’é vadeu, ne chonge nameit én é ranteu hag én é golleu. Ancoéhat e hra é ma Doué er vamen ag en ol madeu, n’en dès chet a gonfiance én é Brovidance, hag eun en dès perpet ma tehé a ziovér. Chetui perac en er gùélér é colérein a pe gol pé a pe hrér gueu doh-t-hou, doh hum chagrinal ha doh hum glêm a pe vé fal en amzér.
Sant Paul e lar penaus en avarice, er garanté disordr doh er madeu e zou caus de hilleih a gol er fé. Col poén e hra er bugul spirituel é perdêg d’er pinhuiq er gùirionéeu ag er fé hag en obligation de rein scùir vad. Er som ag ur péh a scouéd, e lar sant Ambroès, e dasson ar é galon gùel eid er som a gonzeu Doué. Pe-
