Nen dous chet
Té oeit enta get er réral ?
Nann, fariet
Emes.
O ! Lar kentoh penaus e tes vennet
Chom amen… koustelé ? A dural, ne tes chet,
Me chonj, nitra de gol é pellat, hemb gortoz,
A zoh er Mestr e tes héliet, dé ha noz,
Betak hiniù…
Mar n’em es chet nitra de gol
É tilezel er Mestr e sellet èl ur fol, —
Hui, doktored, — allas, ne huélan ket muioh
Petra e hounidein é vont a du genoh,
Rak chetu, m’er guél mat, petra e gareheh
Gobér : gounid unan, marsé memb huéh pé seih
Anamb, hag hun seùel arlerh énep d’hur Mestr.
Pas, tuchentil, re stert e vehé hou kabestr.
Er iaù hun es de zoug bremen e zoù ker skan
Ma kerhamb édandon hemb chuéhein.
Chom e hran
Bamet doh te cheleu ! Mar dé é guirioné,
Ker mat hou mestr eidoh, perak é chomes té
Pèl a zohton hiniù, rak ne lares chet pas :
Té é en des vennet en dilezel, Judas.
