Hogen Doue her ven, meulomp he drugarez,
Lakat fin d’am c’halloud ha d’ho sujedigez.
Chetu ni disparet gand ar maro digar,
Chetu me unanik tre ’n nenv hag ann douar,
Tre ’n nenv hag ann douar evel ar goulmik c’hlaz
A eaz mez deuz ann arc’h da c’hout ha glao oa c’hoaz.
Hogen ar goulmig c’hlaz endro oa distroet
Ouz ann arc’h lec’h oa kent, ha c’hui na reot ket.
Ober a rinn a-vad, toui a rann-me d’id,
Benn ar varn diveza me ’em gavo gen-id.
Me ’em gavo gen-id, ker gwir ma’ z ann breman
Dirag ar varn genta, siouaz ! ken a grenann !
Bez fisianz, va mignon ; mor-blen goude gwalorn ;
Dont a rinn-me neuze da begi enn da zorn ;
Pa vefez ’vel houarn, pa vinn me bet enn en,
Evel ur meanik-krog me az tenno gan-en.
Pa vinn-me, ene kez, enn eur bez astennet
Ha dre vreignadurez enn douar dispennet ;
Pa n’am bezo na biz, na dorn, na troad, na brec’h ;
Divezad a vo d’e-oc’h fallout ma c’has ouz krec’h.
Neb a grouaz ar bed, heb skouer na danvez,
En deveuz ar c’halloud d’az ober a nevez.
