— Ha peeur ?
— Bremaik ! It hep aon ebet. Mat eo d’eomp kaout an denvalijen d’hon harpa. War va hano e touan ne c’hoarvezo droug ebet ganeoc’h.
Ahez kerkent a yeas eus al lez war-zu ti he zad, da esa kaout an alc’houez aour ; evel eun aer viber e ruze kambr he zad, ha didrous e lamm digantan an alc’houez burzudus a zioualle kear.
Annaig a reas eur pennad ehana. Ar paotr-saout a skrijas gant ar spont hag a c’houlennas :
— Ha penaos e lezas Doue ober an dra-ze ?
— Doue a ra mat kement a ra, Laouig. Kastiza a ra ar re fall, hogen, alies e ro amzer d’ezo da ober o zonj ha da c’houlen trugarez.
Selaou penn diveza an istor. Setu ama petra a gane ar barz en e werz :
— Piou eo hennez a deu du-ze savet war eur marc’h du a ra eun trouz da vouzara o stoki kern e dreid ouz mein ar stread ?
— Hennez eo kannad an Aotrou Doue, kaset davet roue Breiz ; hennez eo abostol ar feiz, sant Gwennole karet e Breiz.
Gwelet a ran anezan o tostaat, e vaz abad en e zourn kleiz, eur stereden aour war e zae wenn, hag eur c’helc’h skedus en dro d’e benn.
— Setu ema war dreujou al lez el leac’h ma kousk ar roue, tad Ahez, hag hen da hopal en noz du hep disken diwar e varc’h :
— Grallon ! Grallon ! sav buhan ! Ema digor ar skluzou !…
Ar roue spontet a ra eul lamm er-meaz eus e wele.
— War zao ! war zao ! emezan ; va marc’h buhanna ! Siouaz ! ema echu gant ar gear-ma !…
Laouig a c’houlennas :
