chen ar feunteun, dindan an derven a yoa bet e di.
An amezeien a deuas d’e zebelia ha pep unan a roas ali d’en douara el leac’h m’en doa bevet hag a oa marvet. Ar pez a oe great kerkent hep lid ebet.
Diskennetar paour kez foll en douar, en eur c’hoad, den mui na zonje ennan pa deuas Doue hag ar Werc’hez da zizelei santelez o servicheren eun doare estlammus.
Eul lilien hag a daole eur c’houez dudius a zavas war bez Salaun, hag ar pez a yoa c’hoaz souezetoc’h eo ez oa skrivet war an deliou e lizerennou aour daou c’her peden Salaun : Ave Maria !
Ar burzud a badas c’houec’h sizun.
Ar brud a gement-ma a yeas buban dre Vreiz a-bez. Diredet a reas eur bern tud da welet : noblans, tucbentil, beleien ha tud a renk izel.
Toullet e oe ar bez. Ha petra oe gwelet ? Ar boked en
doa e c’hriziou e kalon Salaun…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ar vamm-goz a reas eun ehan.
Ar vugale a zavas o fennou da lavaret :
— Ha goude ? Mamm-goz…
— Goude ?… Goude ?… echu eo… Goude e oe savet eun iliz eus ar re gaera war bez ar paour kez Salaun. An iliz-ze a zo gwestlet d’an Itron-Varia.
Divezatoc’h, pa viot brasoc’h, va bugaligou, c’houi a yelo da bardona d’ar Folgoat, hag a evo eus dour feunteun Salaun, servicber Mari. Kaout a reot anezi e penn uhella an iliz, a-ziaveaz, dindan an aoter vras.
— O ya, mamm-goz, ni a yelo d’ar Folgoat… Mes kontit d’eomp eun istor-all.
— Bugale, a walc’h evit hirio… Perig ha Saik a zo kousket, ne welit ket ? It da glask ho kwele… Varc’hoaz mar kirit, e komzin d’eoc’h eus Kear-Is…
— Ya, ya,mamm-goz !…
