…Erruout a rejont (Ruth hag he mamm-gaer) eta o diou e Bethleem. Hogen an dra-ma a yoa e mare an eost, ha Ruth a zonjas mont da bennaoui evit kaout peadra da veva. Dourn Doue he c’hasas war douar Booz, eun den pinvidik bras hag a yoa kar da Elimeleg. Booz a deuas war an deiz da welet e zervicherien a yoa o tastum ed en e barkeier. O veza gwelet eno Ruth o pennaoui, hag o veza klevet gant pebeus karantez he devoa heuilhet he mamm-gaer, ez eas d’he c’haout hag e lavaras d’ezi : « Va merc’h, chomit e-kichen va flac’hed, hag it war o lerc’h e kement leac’h ma vezint oc’h endramm. P’ho pezo sec’hed, evit eus ar pod a zo ama evit va servicherien, ha da vare ar pred deuit da zibri asamblez ganto. » Booz a lavaras ive d’e zervicherien : « Pa viot oc’h endramm, lezit ama hag a-hont eur penn bennak goueza eus hoc’h herdin evit n’he devezo ket a vez oc’h o dastum… »
- (Morvan, Histor an Testamant koz hag an Testamant nevez).
Ha me ive a zo bet o pennaoui… en eun douar drus e leac’h ma sav a bep amzer pennou ed eus ar re gaera. Endra m’edon o pennaoui ez eus deuet Boozed Breton d’am c’haout, hag o deus lavaret d’in krak ha berr : « Chomit dre ama, kutuillhit bleun brug eus a Vreiz, pe bleun lann, pe bleun balan, mes en han’ Doue, n’it ket da glask danvez estren… Troet ho peus e Brezoneg eun toullad brao a varvailhou ; dastumit anezo ; kemerit ive er Feiz ha Breiz koz eus an traou dudius-se a blijas kement gwechall d’ar re a zo bet en hon raok ; zoken, meur a hini eus ar re goz o gwelas gwechall eno, o devo plijadur oc’h o gwelet a-nevez klozet en eul levrig… »
Setu ar pez am eus grêt.
