Tud vad ha kalonek, a dra zur, niz koant !… Avi am eus ouzit !
N’eo ket a-walc’h o gwelet da zeiz gouel, red e vije o gwelet en emgann.
Hano Breiziz a zo bet, a zoug ar wech, spontus war dachen ar brezel. Ha mar ’z eus bet biskoaz avi ouz eur gurunen, niz koant, eo zur ouz hoc’h hini. Evelato, n’ankounac’haan ket ar mennoz en deus va digaset betek ennoc’h ; ouspenn-ze, dizale e vezo red mad d’in kemeret adarre hend va bro ! Rak-se ’ta ma c’helljen kaout an eurvad da goms eur pennadig ganeoc’h en eul leac’h distro…
Pa gerot, va eontr. (D’an Dijentiled.) Pellait eun tammig, aotrounez, dizrei a rin dizale d’ho kaout.
(Holl ez eont kwit goude beza tennet o zog da saludi Arzur.)
Setu me e tres d’ho selaou. Petra zo, va eontr ?
Gouzout a rit, niz koant, penaoz on deuet da veza
