Maro an introun Taupin a lakeaz kanv ha tristidigez en oll vro. Daou vælek all oa kuzet en he zy, mæz be o doa an eur-vad da dec’hout abred avoalc’h. An aotrou Lannier, superior euz ar seminer, oa unan anezo ; divezatoc’h oa prizouniet ive, ha pa varvaz Robespierre oa lezet da zont e meaz ; mez an aotrou-ze renkaz rei he c’her da zistrei pa vije galvet, ha na vankaz ket d’he ober, pa oa deuet an amzer ; mæz an eil gueich na choumaz ket pell er prizoun.
Evel an aotrou Lajat, kure Lehon, kichen Dinan, a dremene dre ar c’herriou gant eur banerat viou out he vreac’h, hag a ie kichen dor an tyez en or ioual : Cetu viou, piou an do viou ? An dud vad a ouie petra oa ar c’homzou-ze hag ar bælek mad digemeret e kuz a zeue d’ober badianchou, eureujou hag a roe ho sakramanchou d’an dud fidel, goude beza lavaret dezo an offeren.
Eun den koz euz a barrez Tregrom,
