P’eur, va Doue, vezo delivret

Eus Wikimammenn



DECVET CANTIC.
Santimanchou Santez Theresa e quever ar vuez presant hac an hini da zont, evit alumi en hor c’halon un desir bras da vont da velet Doue.
Var ton : Guers ar Gananeen.


P’eur, va Doue, vezo delivret
Va ene diouz ar chadennou,
Pere, siouas ! he dalc’h affliget
Er c’horf-mâ gant cals a boanniou ?

P’eur e teuìn-me-ta da zilezel
Ur vuez leun a bep anquen,
Evit mont d’ar vuez eternel
D’ho quelet-hu da virviquen ?

O buez hir, ô bues poanius,
Am-eus er bed-mâ da dremen !
Banissamant meurbet anquenius !
P’eur e velìn-me da dermen ?

P’eur ez cuelìn-me o finissa,
O beach enouus eus va buez ?
Allas ! ne ràn nemet languissa
En eur stad quen leun a druez.

Leun eo ar bed a valignite,
Carguet eo a fallagries ;
Ne zeus ennâ nemet vanite,
Nemet poan ha tristidiguez.

Siouas ! un danger perpetuel
Zo ennâ da goll an ene,
Hac en ur brezel continuel
Emâ an den ebars ive.

O ! prison trist eus va c’horf douar,
A zalc’h va ene chadennet,
Eleac’h ma zoun atao en glac’har,

Atao en aon, atao geinet ;
P’eur e vezi-de-ta discaret,
P’e [sic] zigoret dre ar maro,
Evit ma hellign mont da garet
Ha da velet va Doue d’am bro ?

O ! va Jesus, leun a vadelez,
Pliget gueneoc’h clêvet ouzìn,
Ouc’h va zenna d’ho Rouantelez,
Evit gueneoc’h-u ma vezìn ;
C’hui hepquen eo a ell contanti
An oll dezir eus va c’halon,
Ar bed mâ nemet va zourmanti
Ne ra pelloc’h e pep fæçon.

Ne meus ennâ quen contantamant,
Ne meus quen satisfaction,
Nemet o souffr peb diæsamant,
Pep poan, ha peb affliction,
Evit plijout deoc’h-u, va Zalver,
Ha disquez deoc’h va c’harantez,
Pe vervel, pe souffr da bep amzer,
Ne meus amâ quen volontez.

An horolach o son pa glêvàn,
E zoun consolet bras meurbet,
O sonjal eo ar vuez trist-màn
Eus a guemen-se diverret,
Hac e tosta ar moment eurus
Ma c’hesperàn receo ar c’hraç
Digant va Doue trugarezus
Da vont d’e velet faç-ouz-faç.

O Barados, demeuranç eürus
D’an Ælez ha d’an dud fidel,
Gant hon Redemptor carantezus,
Hac ar Verc’hes, e vam santel !
O pebes joa ! pebes levenez

Eo epad an eternite,
Beza en eur seurt compagnunez !
Ne meus quen hast nemet da-ze.

Gant ar c’hoant, va Doue, d’ho quelet
En hoc’h eürusdet eternel,
Hac an desir ma veac’h meulet,
E varvàn e deffot mervel ;
Va c’hassit gueneoc’h hivisiquen,
Evit ma c’hellìn ho caret,
Heb aon ebet da veza biquen,
Va Doue, diouzoc’h separet.