Mont d’an endalc’had

Miz Mae

Eus Wikimammenn


Miz Mae


skrivet gant Yann-Vari ar Yann


Revue de Bretagne et de Vendée
1864



MIZ MAE.

II.

MIZ MAE.

————


Jezuz-Krist, war ann douar, a zeskaz daouzek den,
Hag ho c’hasaz dre ar bed da brezeg he lezen ;
Hogen, e-touez ann daouzek ne oe nemed unan
A gouskaz war he galoun, ann abostol sant Iann.

Daouzek miz a zo ivez enn eur bloaz, goud a ret ;
Unan hep-ken anezho a zo dre holl karet,
Rag, evel ann Ebestel, et tigas kelou mad
D’ann dud koz, d’ar glanvourien ha dillad kaer d’ar c’hoad.

Baledet dre ar prajou hag e welfot traou koant,
N’ho c’hefot ked er staliou na gand aour nag arc’hant :
Piou en deuz galloud awalc’h da ober burzudou
Evel ar re ra Doue pa zispak ar bleuniou ?

Ne welann, war ann douar, netra o choum kousket,
Ar gwez a oa noaz-maro adarre zo gwisket ;
Diouc’h ar c’hrisien d’ar skouriou, evel e korff ann den,
Ar seo a red hag a ra displega d’ann delien.

Sellid ouc’h al laboused ha klevit ho zoniou,
Pep-hini, hep dale pell, a glask he venviou :
Aman zo eur masouner ha du-hond eur c’halvez,
Bez a zo pillaouerien o tibab er menez.

Ped palez a zo breman dre ar bed holl savet ?
Petra a dremen enn-ho ? Allaz ! ne ouzonn ket !
Eur vi bravik da genta, goude eunn evn bihan,
Ha war dreuzou ar palez ann tad d’ar vamm a gan.

Ar babig a zo bleveg hag a zigor he vek ;
Ann tad mager a dosta gand eur c’houil du kornek ;
Tamm breman ha tamm goude ar c’houil a vo debret,
Hag ar babig a gousko e deeun ann neiz kuzet.


Pa-z-eo kre he ziouaskel ha sklear he zaoulagad,
Pa boez mad war he ziou c’har, pa anavez he dad,
E teu soun war ann treuzou, ha, gand eur zell nec’het,
En em laka da nijal hag e oar klask he voed.

Deomp breman d’ann ilizou, palesiou kaer savet,
D’ann hini a zo roue da rouanez ar bed ;
Petra, e pad ar miz man, a zo enn-ho ouc’h-penn ?
Eunn troun ha war-n-han Mari kaer gand he c’hurunen.

Ha da betra, kristenien, rei eur gurunen aour
D’eur werc’hez a oe ganet ha maget gand tud paour ?
Evit petra eo hanvet ar miz man miz Mari,
Ha da betra mont bemnoz da stouet dirag-hi !

Mari a ioa Rouanez e kreiz ar baourente,
Hag ebarz enn he lignez e oe meur a roue ;
Ne-ket madou ann douar a ro ann euruzted,
Ha Gwerc’hez baour Nazareth a n‘em blije kuzet.

En em lakait izel hag e viot savet,
Setu petra c’hoarvezaz, ha ne gretec’h-hu ket ;
Eunn arc’hel, a berz Doue, eunn deiz a ziskennaz
Evid digas da Vari nevezentiou braz !

Setu-hi mamm da Jezuz ha pried d’ann Dreinded ;
Setu-hi great rouanez hag enn env kuruned ;
Ann Iliz santel romen a gan he meuleudi,
Ha c’houi, dirag he aoter, ar Regina Cœli.

Ar Werc’hez pa ve pedet a ra, evel miz Mae,
Da gement a ve maro beva iac’h adarre ;
Kalon hudur ar pec’her, gand he gras a walc’ho ;
Da vouez ann Aotrou Doue vel bleun e tigoro.

Eur Rouanez galloudek ez eo eta Mari,
Ha ne dleomp ket skuiza morse ouz he fedi ;
Beva a ra hon ene gant bara ann ele,
Hag a rai d’ezha nijal da varadoz Doue.


Kristenien, hastit sevel aoteriou d‘ar Werc’hez,
Hag evit plijoud d’ezhi, lakait hoc’h evez ;
Karit ho iliz parrez hag ho Person ive,
Ha na espernit netra da vravaat ti Doue !

I. M. ar Iann

————