Levr trede - Chap. XX.
Victor Guilmer, 1836 (p. 310-314)
Chetu-c’hui eta, ô Guerc’hes santel ! e possession eus ar c’hloar a brepare d’ho vertuziou ha d’ho meritou ar madoberour souveren, pehini a recоmрans an nep er c’hlasq.
Oh ! peur e c’hallin-me, test eus ar c’hloar-se, contempli gant an Æles hac ar Sænt, hac admira er guenet eus hoc’h enoriou en êe, ô Mari !
Peur, en eur unissa va moues gant ho moueziou melodius, e c’hallin-me celebri ho meritou ha rei deoc’h Ar meuleudiou a veritit.
Ar renq huel da behini oc’h savet en êe, n’en deo qet eur faveur bur pehini a so falvezet da Jesus ober d’e vam.
Dleet e zoa d’ar pes oc’h eus great evit respont da choas ha da zessinou Doue.
Nan, ne veac’h qet placet eno, ma ne vige ho qalite a vam Doue nemet un titr ebqen, ma n’ho pige, dre imitation e vertuziou, ar barfæta henvelidigues gant ho mab divin.
Ar santeles eus ho pues a so bet ho merit principal dirac an Doue a bep santeles.
Va mab, ne antreer en êe nemet goude beza en em sanctifiet var an douar.
N’en deo na d’ar renq, na d’ar pinvidiguezou, na d’an talanchou, ec’h accord Doue antre e demeuranç an eürusdet, mæs d’an usaich santel a ves great anezo, d’ar meritou destumet hed ar vues.
Doue[1] n’en deus qet a breferançou evit den. Renta a rayo[2] da bep-unan erves e œuvrou.
An eneou an huella savet e rouanteles an êe, a so bet var an douar ar re vertuzussa, ar pe barfæta.
Doue a varn differant dioc’h ma varn an dud. Ar re-ma en em arret an aliessa en dianveas hac en apparançou.
En ebqen a voar d’ar just petra a dâl merit ha vertus bep-unan. Destina a ra deoc’h recompansou bras, mæs falvout a ra dezan ho meritfac’h.
Evit ho meritout e ro graçou ha sicourou ; mar profitit anezo, e royo ar pes en deus prometet.
Guir eo e curuno ennoc’h e zonæsonou ec’h-unan, mæs recompansi a rayo, er memes amser, ho vertuziou hac oc’h œuvrou mad.
Derc’hel a ra eur gompt fidel eus ar pes a rer evintan. Ha pa na vez nemet eur verennat dour roet en e hano, ar verennat dour-se e devezo e recompanç.
Peguer consolant e tle beza evidoc’h, va mab, labourat evit eur mæstr qer mad, qel liberal ha qen bras !
Ar bed, da behini e clasqer qement plijout, a recompanç fall e servicherien ; mæs c’hui a ell lavaret : Me a voar da biou e zoun en em fiziet, ha me a so sur penaus va meritou ne berissint qet etre daourn ar mæstr pehini a servichan.
Gortos a ran digant e visericord eur gurunen eternel hac eur gurunen pehini a vezo seul caëroc’h, ma vezo bet brassoc’h va fidelite da blijout dezan.
En em examinit brema oc’h-unan, ha guelit petra rit evit gounit hac obten ar pris a so proposet deoc’h.
Pelec’h e ma ho victoriou ? Pere eo oc’h œuvrou mad ? Pe seurt vertuzion a bratiqit, da lavaret eo, pe seurt meritou ho pezo-c’hui da bresanti dirac tribunal Doue ?
Allas ! ne allan, eb ar vrassa confuzion, sonjal en nebeut a meus great betec-hen evit meritout recompansou an êe.
N’en em zigourachit qet, va mab. Beza e ma c’hoas en ho pouvoar o obten.
Ar c’hraç a barlant ouzoc’h ! Ho pressi a ra, bezit fidel d’he moues.
Pedit, gouelit, labourit, souffrit, en em gontraignit, baleit var roudou ar sænt hac e c’herruot evelto en termen eus an eurusdet.
Erfin e sortian, dindan ho protection, eus ar stad a zidalvoudegues spirituel e pehini em eus bevet betec hirio.
Me a rayo eta va fossubl, gant ho sicour, da repari, dre va ferveur, ar bloaveziou difroues pere am eus da zeplori.
Vigilanç, daëlou, humilite, mortification, patiantet da support an tribulationou ; ô peguen recompanset e ve an traou-se oll, dre eur moment benac ebqen eus,ar bonheur pehini a bartaich ar sænt, evit jamæs, gant ho Doue ! Mæs, dreist peb tra, ar mæstr pehini am beus da servicha, peguement ne verit-en qet dreizan e-unan desqfen plijout dezan.
Ah ! me fell din er servicha, me fell din en em efforci da blijout dezan, qent c’hoas evitan e-unan, eguet evit ar madou infinit pere a brepar d’am fidelite.