Levr trede - Chap. XVIII.
Victor Guilmer, 1836 (p. 302-305)
An oll amser ma chomjoc’h var an douar, goude ma voa pignet Jesas en êe, a voue evidoc’h, Guerc’hes santel, un amser a hirvbud.
En em gonsumi a reac’h nebeut-ha-nebeut e creis ar flamou eus ar garantes divin ; mæs re c’houstad e voa erves ma en desirchac’h.
Allas ! me a so re stag oc’h an douar evit guellout compren mad ar stad-se a languis santel e pehini e vouac’h betec an diveza instant eus ho pues.
Mar am eus poan o compren ar stad a languissamant spirituel e pehini e voa David pe lavare : Malheur din abalamour ma zeo astennet va bues er bed-ma ! pe autramant, an ardeur vras en devoa Sant Paul da velet e gorf o coueza e poultr evit beza gant Jesus da jamæs ; ma ne allan qet compren an traou-se, penaus e comprenfen peguen ardant e voa ho tesir-c’hui da veza unisset evit mad gant ho mab Jesus ?
Ma ve allumet em c’halon unan eus ar flammous-se a garantes pere a gonsume ho calon-c’hui, ô Guerc’hes ! oh ! peguer vil, peguen disprijabl e seblantfe din an douar, ha pebes huanadou ardant ne losqfen-me qet, pa sellan varzu an êe !
Eur galon leun a garantes evit Jesus, hac hi e deus netra da zesirout nemet ar bossession a Jesus memes ?
Ha pa en em bresantfe din oll madou ar bed-ma, evit va renta an eürussa eus an oll dud, ha ne dlefen qet atao lavaret : Ar guëlla[1] evidon a so mervel ha beza gant Jesus-Christ ?
Petra eo an oll madou evit an hini a anaves hac a gar Jesus ! Jesus a so ar mad souveren, Jesus a gompren, en ebqen, an oll vadou.
Beza gant Jesus, an tad-se qer mad, ar mignon-se qen tener, ar mæstr-se qer generus, ar salver-se qen diga a garantes ! Beza gant Jesus, jouissa eus e bresanç, e garet eus an oll ene, e garet da jamæs !
O Rouanes eus an êe ! ar bed an douar, hac hi a ell offr din madou dign da veza comparet gant re ar barados, e compagnunes Jesus !
Ah ! ar c’henta possubl ra zigoro, evit cargua va desirou, an demeuranç eürus e pehini e ma Jesus.
Jesus ebqen a ell va c’hontanti parfætamant.
Guir eo penaus, mar tesiran, a eur c’hostes, ar maro evit en em unissa gant Jesus ; a eur c’hostes-all e meus aon da apparissa dirac tribunal va barner.
Мæs esperout a ran e misericod va Salver ; esperout a ran en hoc ’h intercession, ô Mari, va mam dener !
Ya, va mab, esperit hac esperit ferm. Mar deo Jesus eur barner terrupl, eo ive eur salver leun a vadeles.
Conservit ennoc’h doujanç e varnedigues, mæs ra vezo trec’h an esperanç hac ar garantes d’an aon ha d’ar spont.
Ho pet aon, mæs carit c’hoas muioc’h. Ne allit disques da Jesus ho carantes guëlloc’h eguet o souheti er guëlet souden e creis e driomphou, ha quittaat un douar e pehini eo facil hac æs en em bellaat dioc’h ar fidelite a dleer dezan.
Mar doc’h leun eus ar santimanchou-se, bezit assur, va mab, penaus Doue ho tifenno a enep oc’h adversourien, en amser ho maro.
Me c’houlenno va-unan e zicour evidoc’h neuse ; car beilla a ran, da bep heur, var va bugale, mæs dreist peb tra da heur ho maro.
- ↑ Phil. 1. 23.