Mont d’an endalc’had

Kolladenn he vam

Eus Wikimammenn



KOLLADENN HE VAM,
PE MOUMOUN HE VAM.


————


Un autrou bras demeus a Frans,
Den a vadou, den a noblans,
En devo eur mab eus ar guëlla,
Penner ïaouank c’huëc’h pe seïz vloa ;
Pautrik beo bras ha corf grèt mad,
Lem a speret hak a lagad,
Chautou poudek, eb krina tam,
Evel ar ros, rus, guenn ha flam.
Karantezus ha paut seder,
Skeldr a vouës a mestr kauséer.
Gant neubeutoc’h a siou mad
Eur mab a charmjè mam a tad.
Evel-se ivez he voa karet
Ar mab ïaouank hak admiret.
Nak a beurs tad nak a beurs mam
Eus a netra n’enn dije blam,
Leset he voa da heuill he benn
Evel ma vez eur golladen.

Un deiz couseoude ec’h arruas
Tra na voa arruët biskoas,
Ma rankas an tad kontrolia
He vab, hak hen humilia.


N’eus mar abed Eskop ar vro,
Ho veza deut d’ober he dro
Evit goëlet he eskopti,
A ziskennas hen ho zi,
Ha gant-an kals a gompanniunès,
Tud a ilis ha tud a les.

Goëlad a rèd var fass pephini
Penaus ne voad ket disourssi,
Dre ma tostaë poënt al leïn,
Evit renka kement a dreïn.
An daul a voa hir ha ledan,
Evelkent he voa re vian
Evit gallout lakad ont-hi
Kement-all a dud e zibri.

An autrou pa velas henkter
A zistroas eus he benner
Hak a lavaras : Na vez quet prop
Lakat eus taul gant an Eskop
Eur paut divarv evel dout-te,
Sel mad eus baro an dud-se.
Ha kè da leina, mar keres,
Dar gheghin gant da vagherès.

Ar paut, pa glevas kement-mân,
N’ès ket kals a bostur ennân ;
Ruz he teuas evel ar goad
Betek guënnou he zaoulagat ;
Commans a rès da gunudal,
Prest he voa dija da ïudal.

Ar vam, p’her c’hlevas ho tesoli,
A ziredas d’her c’honsoli.
Tao, emezi, te so paut-mad ;
Neus fors petra lavaro da dad
Te pezo aman un daul vian
Eus p’hini he leini da unan
Kals guëlloc’h evit pa vijès
Eus taul gant ar gompanniunès.
Mad, emezi, savit raktal
Un daul dar paud en traon ar sal,
Ha roit dezan, ma veo kontant,
Kement tra hen deveo c’hoant.
Evel-se he teuas a benn
Da lakad peoc’h er golladenn.


Ar pes he devoa lavarèt
Eb koll amser a voë grèt.
Roët he voë dezan da leïna
Souben trempet, kik ha bara,
Ragout, rost, diservich fin,
Ha da efa chist ha guin.

Eur c’haz bris a voa er sal
Tro-var-dro ho tressëal,
Hak a essëas gant he droad
Chacha un tam divar he blad.
Ar paut pa voa hen humor fall,
Na voa ket en goût da farsal,
Ha gant al loa ma voa ho tibri
He skoas un taul var e fri.
Ar c’has prim a ïès a drên
Rak an taulik a vouë krên,
Ha ma n’hên dije kiset buan
Hen dije daou couls hac unan.
En keït a mac’h ijè he benn,
Ar paut a gomsas evelenn :
Hit duse, emezan autrou kaz
Da leïna eus an daul vras ;
C’hui martese a vezo prop
En tal va zad hak an eskop,
Deoc’h-hu, nebaon, he veo grèt plass,
Rak c’hui so baro var ho fass.

Evel ma komse var bouës he benn
He voe klevèt ar brezeghenn.
Ar c’hoars a savas eus an daul,
An oll a gave he voa draul ;
Beleïenn ha tud a justis,
Tout he kavent he voa iskhis
Hen divije kenn abret
Ar mabik kement a speret.

A c’houde an tad hak ar vam
Na haljont pelloc’h debri tam,
Kement ho devoa a blijadur
Ho klevat meuli ho c’hrouadur.
Ar vam a grogas en he faut,
A roas kant pok var he chaut,
Ha mar boa arauk he c’holladenn,
Goude he voë he idol krenn.