Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 107

Eus Wikimammenn
◄   Red-é hur bout recour doh Doué dré er beden. Perac n’en dé quet cheleuet hur pedenneu. Er garanté doh Doué.   ►
CHAPISTR SEIH HA CAND.
perac n’en dé quet cheleuet hur pedenneu.

Er voès a Ganané e bèd hag e lar : Men Doué, secouret-mé, ha Salvèr er bed e ra dehi hé goulen : ur voès payan e zou cheleuet ; perac quement a grechénion péré e bèd n’en dint-ind cheleuet ? Sant Augustin e ra tair ræson ar guement-cé : rac ma pedér guet ur galon ne vé quet é stad vad dirac Doué, rac ne bedér quet èl ma faut, rac ma houlennér treu fal pé treu didalvé eid hur salvedigueah.

I. Ne vér quet dibéh é quevér en Eutru Doué, a pe gârér hoah er péhèd ; rac er péhèd e hra anquin de Zoué. Red-é enta cassat er péhèd ha desirein hum lemel a nehou aveit tostat de Zoué. Hà ni e hel bout én gorto a vout cheleuet, a pe gâramb er péh e hra displigeadur dehou ? Hur péhedeu en dès reit en taul ag er marbue d’é Vab ; penaus é credamb-ni goulen guet Doué græceu, mar câramb hoah er péhèd péhani e zou bet caus de varhue é Vab adorabl. Quement-cé e vehé havalein doh ur multrér péhani, arlerh en devout lahet ur hroaidur, e yehé, er goutel én é zorn, hoah ruet guet é hoaid, de houlen ur secour guet é dad.

Ne faut quet credein diar guement-cé penaus ur péhour ne zeli quet pedein, pêl doh inou, mui a zobér en dès a bedenneu aveid er réral ; mæs ean e zeli pedein guet anquin, pé d’er bihannan clasq en devout anquin ag é fauteu, huannadein, é houlen guet Doué er græce de vout délivret a nehai. Pedenneu groeit guet chongeu èl-cé e zou perpet mad ha gùel d’er péhour eid ol er ré e vehé groeit aveit-hou ; rac, nac hum laquehé ol er Sænt de bedein aveid ur péhour, ou fedenneu ne chervigehent quet calz dehou, e lar sant Yehan Chrysostôm, ma ne bèd ean-memb.

II. En eil tra eit péhani ne vé quet cheleuet hur pedenneu, e zou rac ne bedamb quet èl ma faut. Pedein e hrér hemb chongeal én é beden, hemb respet, hemb devotion, hemb persévérance. Preparet hou ç’inean quênt er beden, e lar er Spered Santel, ha ne dantet quet en Eutru Doué. (Eccl. 18.) A pe vennér conz doh ur prince, é chongér ér péh e zeliér larèt dehou. Chonget èl-cé ér péh e hoès de houlen guet Doué hag é dobérieu hou ç’inean ; laqueit ér mæz ag hou spered er chonge ag hou labourieu, er chonge ag en treu ag er bed. Mar da chongeu aral d’oh, distroeit quentéh hou spered doh en Eutru Doué. En distractioneu, en dihoustemant, en disconfortance ne virant quet doh er beden a vout mad a pe zispligeant ; ind e gresq memb er mérit hag en devotion, a pe chervigeant d’hur rantein humploh.

Pedet guet respet, guet er chonge é conzet doh Doué, dirac péhani en Ælèd e grein guet respet. Ur beden groeit hemb attantion, hemb respet, e zou quêntoh ur goapereah aveit n’en dé ur beden hag e za de vout ur péhèd. Pedet guet humilité, é chongeal ne véritet quet græceu en nean. Peden ur galon humbl e dréz betag en nean. Jesus-Chrouist e vêlas dirac en ol er voès a Ganané, er centeniér hag er publikén, hag e cheleuas ou fedenneu, rac ma lareint a vouéh ihuel ne veritent quet tostat dehou ; ean e zisprisas peden orgueillus er pharisién. Pedet guet devotion, hou spered hag hou calon sàuet trema Doué, trema Jesus-Chrouist hou Salvér ; goulennet secour dré intercession er Huérhiès santel hag hani er Sænt. Goulennet dré hou calon, guet ur grèd berhuidant, græceu en nean ; pedenneu yein ne véritant quet bout cheleuet. Erbad-é d’er bêg labourat, ma ne lar nitra er galon.

Dalhet mad de bedein. Ne véritér quet en devout un dra a pe ne zalhér quet mad de houlen. Er Huérhiès santel hag en Apostolèd e zalhas de bedein, én ur hortoz guet confiance m’en devehé dischennet er Spered-Santel ar nehai. Er beden e zou ur respet, un adoration e zeliamb de Zoué. Ean e ven bout pedet, rac ma ven ma hanàuehemb en droèd en dès ar-n-omb ; ean e ven bout pedet liès, acelfin ma santehemb er bris ag é zonæzoneu ; ean e ven bout pedet perpet, rac m’hun nès perpet dobér ag é secour.

Hur Salvér n’en doé quet dobér a bedein ; ean e oé er mæstr ag en ol græceu : perac enta é pedé-ean quel liès beta tremein en nozieu é pedein ? Quement-cé e oé aveit disquein d’emb é ma requis pedein liès.

Chetu perac sant Paul e lar d’emb ag é berh pedein hemb arsàu, de larèt-é liès ha forh liès ; chetu perac en Apostol-cé n’en doé casi quin sourci meit pedein hag instrugein er bobl. Dré er moyand-cé-é en en dès convertisset er bed. Ma ne bedamb liès, ni e labour hemb pourflt aveid omb hag aveid er réral.

IIl. Un drivèd tra e vir doh hur peden a vout mad, e zou rac ma houlennamb treu fal, de larèt-é treu næzus d’en inean hag énep d’er salvedigueah. Hui e houlen madeu en doar ; Doué ou refus t’oh, rac ne chervigehent nameit d’hou col. Hui e houlen guet-hou er yehaid ; n’er ra quet d’oh, rac er hlinhuèd e zou gùel aveid hou salvedigueah. Hui er pèd de hoarantein hou lonnèd hag hou cran ; ean e refus t’oh hou coulen, rac gùel-é d’oh bout punisset ér vuhé-men eid hou péhedeu, eit bout punisset én aral. Hui e houlen yehaid ur hroaidur ; Doué el lam guet-n-oh, rac m’en devehé hum gollet, pé rac m’er hâret rai. Liès é ma gùel aveid hur salvedigueah bout refuset ag er péh e houlennamb.

Ni e gav ér beden en dès disquet t’emb Jesus-Chrouist (Hun Tad péhani zou én nean) ol er péh e zeliamb goulen ; mæs sellet mad mar lar d’emb goulen hur bara pamdiêc, n’en dé nameit arlerh m’hur hou goulennet ma vou mêlet é hanhue hag inouret guet-n-emb dré é hræce, ma vou groeit é volanté santel ; chetu penaus é teliamb perpet pedein. Mar goulennet un dra-benac ém hanhue, e lar Jesus-Chrouist, ne vou quet refuset t’oh ; mæs ma ne houlennet guet-n-ein nameit treu ag en doar, quement-cé n’en dé quet goulen un dra-benac, mæs goulen treu a nitra, e lar sant Augustin ; rac en treu ag en doar e zou èl nitra étal er salvedigueah ha ranteleah en nean. Beta bermen, e laré hur Salvér d’é Apostolèd, ne hoès goulennet nitra, rac en Apostolèd, èl ne oent quet hoah parfæt, ne houlennent quet meit bout pinhuik hag inouret.

Jesus-Chrouist n’en dès chet pedet eit gounit d’emb en danné, er yehaid, en eurustæt ag er vuhé-men, mæs aveit dégass t’emb græceu de chervigein Doué, ha de bratiquein er vertuyeu péré hur hass d’en nean ; chetu er péh e zeliamb goulen én é hanhue drest peb-tra, hag en treu aral e vou reit t’emb ar en ol.

Mæs, én ur houlen guet Doué vertuyeu ha græceu a salvedigueah, dihoallet a hobér treu contrel. Hui er pèd d’hou télivrein ag en droug, de larèt-é ag er péhèd, ha ne fal quet d’oh na pêllat doh er péhèd na changein. Hui e houlen conversion hou pugalé, ha hui e ra scandal dehai dré hou coal-imurieu ha fal scùirieu. Hui e houlen er batiantæt, ha ne anduret quet nitra. Hui e houlen er burtæt, ha ne vennet quet hum hoarn pur nac hum forhein ag en hantisseu dangerus. Pedenneu er sort-cé e zou carguet a zisprisance eit Doué, ha ne véritant quet bout cheleuet. Groeit ag hou tu er péh e hellet hag e zeliet, ha Doué hou secourou.

résolutioneu.

1° Aveit pedein én ur fæçon pourfitabl, me bêllei doh er péhèd. — 2° M’hum laquei ér stad de bedein guet er chonge penaus Doué em gùél. — 3° Me laquei me chonge ha me halon guet er péh e larein ; me gonzou guet confiance ur hroaidur péhani e gonz doh er gùellan ag en ol tadeu. — 4° Me zalhou mad de houlen, deustou ne hrehé quet Doué seblant erbet a me cheleuèt de guetan. — 5° Ne houlennein nitra ag er péh e hellehé displigein de Zoué, pé e vehé énep d’em salvedigueah. — Men Doué, disquet-ni de bedein.