Guet péh dispositioneu é teliamb sellet en drougueu a bérè é homb menacet

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 121-126)


CHAPISTRE IX.
Penaus é teliamb gobér de Zoué er sacrificeu a oulen guenemb.


Mari.


ME mab, petra zou caus d’en dareu a scuillet ? Perac é hùannadet-hui trema en nean ?

ER SERVITOUR.

Allas ! Rouannés er Sænt, commance a ren bout tranquil, ha m’hum gave én un taul é poénieu neué.

En injustice, en décriance, en ingratitud a ra deign brezel a neué. Mam charitabie, pligéet gueneoh accordein d’hou croaidur er secour a hou protection.


Mari.

Hui hum gave, me mab, én ur stad pedost haval doh en hani é péhani en hum gaven a p’em boai cleuet én tample prophéti Siméon.

Goudé m’en deoai annoncet teign péh quer bras vehai bet Jesus, ean a annonças deign é vehai bet affliget ha persécutet ; é vehai bet trézet me halon guet ur glan a hlahar, hac e vehen bet lodêc én drougueu en devehai bet de souffrein.

Open quement-cé, el livreu santel ou deoai m’instruget ag er souffranceu a zeliai bout partage Jesus. Abel lahet, Jojeb gùerhet, David persécutet, en Oén ag er Pasq laqueit d’er marhue, a oai quèl liés limage péré a annoncai deign er péh a zeliai arrihue guet-ou.

Ah ! hùerhet ur chagrin a santen-mé bamdé dré er gùél a dourmanteu hac a varhue Jesus, em boai hemb cesse dirac men deulegat !

Donnet é hùannaden-mé a pe chongen, én ur zerhel Jesus étré men divréh, penaus ne zeliai sauvein er bed meit dré er marhue cruellan.

A pe uélen én tample lahein un oën pé ur glom, ah ! a laren-mé énan me hunan, èl-cen é vou laqueit Jesus d’er marhue.


ER SERVITOUR.

Me gompren, ô Guirhiés mam de Zoué ! péh quer glaharus é telias bout hou stad, hac é ma guet ræson en hou hanhue en Ilis Rouannés er Vartyret !

Er Vartyret a zou bet dibennet ; taulet ind bet d’el lonnet ; marhuet ou dès dré en deur pé dré en tan ; mæs ou souffranceu, ordinæremant, n’en dint quet bet hir. Hou ré-hui en dès padet tri blai ha tregont.

Ha durand ol en amzér-zé, læn a gourage hac a nerh, mui eit ol er Vartyret assamble, hui a sellai hemb dougeance er souffranceu, perpet neué, a breparai Doué deoh, ha surtout er-ré a zelioh un dé souffrein ar er Halvar.

Aveit on-mé n’en don meit faiblesse ha lâchoni é uélet er souffranceu a béré é hon menacet.

Mar hum reneüéai hemb cesse hou chagrin, é chongeal én tourmanteu a zeliai Jesus andur, hui a reneüéai hemb cesse er hetan sacrifice hou poai groeit a nehou én tample.

Hou ç’inean a oai ér vrassan tristedigueah ; mæs er peah a nehi ne oai quet troublet. Hui a vennai guet er barfættan aboeissance er péh a vennai Doué.

Ha me, hérissein a ran a pe gonsidéran er hroézieu neué a brepar deign. N’en dès na peah na tranquillité aveit on. Me speret hum revolt, me halon hum glêm.


Mari.

Me mab, Doué ne bermettou quet ma vehoh tantet, affliget, approuvet drès hou nerh ; mæs ean a reï deoh perpet secour revé en tantation.

Cheleuet é hræce é conze déja dohoh. Rescondet a hou tu d’hé inspirationeu. Sel-mui a groézieu a brepar Doué d’un inean, sel-mui a brepar dehi a voyandeu eit ou souffrein èl ma faut.

Er hroézieu a zou unan ag en donnæzoneu pinhuican a éel Doué rein de vab-dén ; ha doh ou receu, mab-dén a ra de Zoué er sacrifice agréaplan a éel gobér d’é Grouéour.

Er-ré a oarn deoh a zou bras ; de laret-é ean en dès un desir bras d’obér a hanoh ur Sant. A vennein a ret-hui miret doh desseinieu en Eutru Doué a hum accomplissein ?

Hou trouble, hou clemmeu ne belleint quet er hroézieu-zé dohoh. Ne vern petra a rehet, ret vou deoh ou doug. Petra e hoès-hui enta gùellan d’obér ?

Er gùellan é deoh, me mab, hum rantein a volanté vad de ol er péh a ordrennou Doué. Doué é er mæstre, a zeliet hui laret, groet a hanan er péh a jugeou a propos.

Ha hui a uélou penaus Doué, touchet dré hou ç’aboeissance, ha fidel d’é bromesseu, a rantou scannoh, èit ne chonget, er hroézieu-zé, péré a bêl a zisco bout quer ponnér.

Ean a reï deoh ou havouit quer scan ma veoh obliget de laret : Sel-mui ma homb lodéc é souffranceu Jesus, sel-mui é homb lodéc ér honsolationeu a receuamb dré Jesus.


ER SERVITOUR.

M’hou trugairéca, ô Mari ! ag en instructioneu a ret-deign ; ind a gresq me hourage.

Ah ! hui é a obten deign en nerh-men a santan ém inean, eit monnet guet courage én arben d’er hroézieu-zé ne sellen aguênt meit én ur greinein.

Revou mêlet men Doué, péhani, dré instructioneu é vam santel, a brepar men deorn d’er hombat, hac a zisq deign gobér ur brezel é péhani n’éellehen, alias ! hemb er secour-zé, meit col er victoër.

————