Er hombat spirituel/Chapistre 23

Eus Wikimammenn


CHAPISTRE XXIII.
Moyanteu aral d’ober, revé en occasioneu, un usage vat ag er squiendeu naturel.


GOUDE em bout discoeit deoh penaus é ret seuel hon speret ag en treu édan hor squiendeu d’en treu divin ha d’er mysterieu a vuhé Jesus-Chrouist, hoah é fal deign anseignein deoh moyanteu aral d’ober oræson dré en arben a nehai, eveit ma cavou peb-unan aman er moyant de goutantein é zevotion, revé é houste : er péh e vou avantajus bras non-pas hemp quin d’er ré simpl, mæs memb d’er ré ispridettan peré ne guerhant quet ol d’er berfection dré ar memes hènt, ha peré e zou quen didu el hilleih a réral eit er hontemplationeu er ré ihuellan. Ha ne songet quet bout troublet nac ambarasset dré er pratiqueu differant-zé : groeit usage a nehai guet avis, guellan ma ellehet : Consultet un tad spirituel abil benac ; hum abandonnet dehou guet humilité ha confiance bras, non-pas hemp quin eveit er peh e hian de laret, mæs eveit er peh e larein goudé.

A pe daulehet enta hou teulegat ar dreu e biige teoh hac a beré é rer cas ér bed, chonget é mant vil èl fang a nehai ou hunan, nen dint nitra é scoé er madeu ag en ean de beré éma ret teoh bout hiréahet hemp cess én ur zisprisein ol en treu aral.

A pe sellet en heaul, chonget penaus hou inean ér stad a græce, e zou hilleih cairroh ha luguernussoh eveit en ol styret ansamble, hac hemp græce éma Doué duhoh hac eahussoh eveit tihoeldæt en ihuern. En ur gonsiderein en ean pehani e zou drest oh, oueit én isprit bet-ac er Baraouis, ha chommet ino èl él léh é pehani e triomflehet eveit berhuiquin, mar conduiet ur vuhé dibéh ha santel ar en doar.

A pe gléuet en einet é cannein, hou péet chonge ag er Baraouis é pehani é canner hemp cess gloër ha melodi de Zoué : pedet Doué ar en dro de rein deoh er græce d’er mêlein durant un éternité é compagnoneah en ælet.

A pen doh bamet é uèlet bravité en treu crouéet, laqueit én hou isprit er serpant ag en ihuern pehani édan en dianvæs liguernus-zé, e ra é bossible eveit lemel guenoh er vuhé spirituel. Laret dehou guet un drespet santel : Qué, serpant miliguet, coll e rès ha boén é clasq em zrompein ha gober poen deign. Arlerh én ur sehuel hou speret hac hou calon derma Doué, hui e larou dehou : Re vehet beniguet hou pout reit deign er græce de zisolein m’anemis ha d’em sauvein a é laceu. Goudé en dra-zé hum dennet é goulieu hou Salver èl én ur retirance assuret. Ino chonget én tourmanteu bras en dès souffret en é gorf beneguet eit hou coarantein ag er pehet hac eveit rein deoh donger doh er plijadürieü dihuennet.

Chetu hoah ur moyant aral de zisprisein bravité en treu crouéet : chonget petra vou arlerh er marhue er peh e gavet breman quen bràve. A pe guerhet, chonget penaus pep pas hou condu d’èr bé. Neige un eine, rid ur rivier heèrrus bras hou ç’avertisse é tremén hoah buannoh hou puhé : Un tarh-ahuel pehani e laqua tout peb-eil-pèn, ur gurun pehani e ra ma crein quement-tra zou ol, e represante deoh en dé terrible ag er jugemant, hac é lar deoh, haval é éma ret stouiein ar en deulin dirac hou juge, éma ret en adorein hac er pedein humblemant ma rei secour deoh de hum breparein abrét eit comparissein dirac-z’hou guet assurance.

Mæs mar fal deoh profitein ag ur niver bras a accidanteu de beré éma sujet er vuhé-man, chetu ér peh e gonseillan deoh gober. P’arriuéhai guenoh, par exampl, andur hilleih guet un diæsemant benac aral, pe veheoh carguet a hlahar hac a dristé, receuet a volanté vat er boén-zé é arriue guenoh a berh Doué ; eveit hou mad en en dès hi degasset deoh hac ean e ouair peh sorte e jauge doh hou nerh. Dré er moyant-cé hui e hanàuou guet joé er garanté tiner hac a dat en dès Doué eveit oh, ha hui e hoès ur preuv forh hanad a guement-cé én occasion-zé e ra deoh d’er chervige ér fæçon e blige guellan dehou.

E uélet enta é oh ér stat de bligein dehou muioh eveit jamæs, hui e larou : Breman é en hum accompliss én onn volanté en hani pehani a ol viscoah en dès ordreinnet dré é visericorde ma andurezen hiniue er mortification-man ré-vou de jamæs beniguet a guement-cé. A pen da ur chonge mat benac deoh, credet ferme éma a Zoué éta, ha quenteh trugairecait humplan ma ellehet en tad-zé a sclerder. A pe leinet ul levr-benac a zevotion, laqueit én hou isprit éma er Speret-santel e gompse dohoh, hac éma ean memb en dès ean composet.

A pe daulet hou teulegat ar er groez, consideret hi èl anseign Jesus-Chrouist hou mæstre, ha gouyet mar péellet doh-t’ou bihan dra, é couéhehet étré deorneu hou anemiset er ré cruellan ; é contrel mar en heliet, hui hum rantou dign de driomflein un dé guetou én é hloér arlerh hou souffraceu.

A pe uélehet ul limage ag ar uériès glorius Vari, offret hou calon d’er vam-zé a visericorde, discoeit dehi er joé e hoés, rac ma hé dès perpet accomplisset pront ha guet er vrassan humilité volanté Doué ; ma hé dès laqueit ér bed hou Salver, ma hé dès ean maguet guet hé leah. Anfin trugairecait-hi ag er secour e ra d’er ré hé fed ér hombatteu hun ès einep d’er goal-isprit. Ol limageu ar sænt e zegassou chonge deoh ag er soudardet courajus hont d’hur Salver Jesus-Chrouist peré en ur gombatal guet vaillantis bet er marhue, en dès merchet téoh en hènt e zou ret deoh heliein eit arriue ér joyeu éternel a beré e jouissant.

Ne vern de béh cource é cleuhéhet son er hloh, eit laret tair guéh en Ave Maria, hui e èll gober ur meditation pé ur reflexion benac ar er guirieu e vé laret é raug bep Ave Maria. D’ar hetan dineat, trugairequeit Doué ar en ambassad inourable e gassas de Varie, ha pehani e zou bet er hommancemant a œvre hun redamption. D’en eil, hum rejouisset guet Marie ag er rang ihuel de behani en hé sàuas Doué, eveit recompanse a hé humilité. D’en drivet, adoret Jesus étré digosté er uériès Varie, formet a hé goaid purran dré operation er Speret-santel, ha rantet ar un dro d’é vam beneguet, ha d’en arhæl sant Gabriël en inour e zou deliet dehai. De bep clohat, ha surtout d’en deuéhan, un dra vat é soublein er pèn eit merche a respet.

Pratiquet vou ol en acteu-zé ér memès fæçon, ne vern de beh cource mæs chetu réral aman jaugeaploh de certæn ærieu ag en dé, de noz, de vitin ha de greisté, hac e séel myster hur redamption, rac obliget omb de chongeal liès er martyr cruel e souffras nezé er uériès ; un ingratitude estrange e vehai pé vanquéhemp.

De noz, represantet d’hou speret en anquin hé devoé bet ag en huizen a ouaid hac ag er poénieu interior e santas Jesus durant en nozuéh hont a anquin hac a glahar, a pe oai bet quemeret ér Jardrin-Olivet ha conduiet de di Anna.

De vitin hou péet truhé d’en affliction hé devoé é uélet er mab quéah-zé conduiet guet dizinour de Bilat ha de Herode, condamnet d’er marhue ha contraignet de zouguein ean-memb é groéz én ur monet d’el léh a é supplice.

De greisté, chonget er gléan a anquin e drezas calon er vam affliget hont a pe oai bet crucifiet dirac hé deulegat, marhuet, ha digueoret même é gosté guet ul lance goudé é varhue.

Hui e ellou gober er reflexioneu devot-zé ar hloués er uériès santel ag er rieu de noz bet er sadorn arlerh greisté ; hac er réral hui hou groei en deieu aral. Heliet neouah hou tevosion particulier, revé ma hum santehet douguet.

Anfin eveit laret deoh é ber gairieu peh usage e zou ret teoh gober a hou squiendeu, groeit hou possible eveit mæstrein ar nehai én ur fæçon ne lausquehet jamæs d’antréin én hou calon na caranté, na cas naturel erbet doh en treu peré en hum bresante, mæs ma reglehet hou ol inclinationeu revé volanté Doué, én ur gârein hac én ur gassad er péh hemp quin e vènn en eutru Doué ma cârehet ha ma cassehet.

Remerquet opèn penaus nen dé quet me intantion ma rehet agrèn hou occupation principal ag en nombre bras a bratiqueu differant em ès reit teoh touchant eit reglein erhat hou squiendeu. Rac éma ret teoh chongeal quasi perpet én hou interior, ha bout fidel de Zoué ; hou occupation hac hou obligation principal e zou gober dré hou calon brésel d’hou coal-inclinationeu, ha liès acteu ag er vertuieu contrel dehai. N’em ès quet quin intantion enta, meit ma hum chervigehet ag er pratiqueu em ès laret, én occasioneu m’hou pou dober a nehai ; rac nen dé quet er moyant d’avancein calz é perfection, hum laquad d’ober quement a exerciceu a zianvæs peré e zou mat a nehai ou hunan, mæs peré ne chervigeant a basse ur som meit de dregassein en isprit, de vaguein en amour-propre, d’antretenein er velighance ha de rein léh de dantationeu er goal-isprit.