Eil sul var’nn-ugent goude Pantekost
Enn amzer-ze, ar Pharizianed o veza
eat kuit a en em glevaz evit klask ober
da Jezuz en em drouc’ha gant he gomzou.
Kas a reont eta d’he gaout ho diskibien
gant Herodianed : Mestr, emezho,
ni-a oar e livirit ar virionez, hag e tiskuezit
ann hent hervez Doue hag al
lealdet, heb ober van euz den ebet ;
rak ne zellit ket piou eo ann dud.
Livirit d’eomp eta petra zonjit var gement-ma ?
Mad eo d’eomp paea ar c’hargou
da Zezar, pe jomm heb ober ? Mes,
o c’houzout oant treitour, Jezuz a lavaraz :
Perak e klaskit-c’hui va lakat e
gaou, troidellerien ? Diskuezit d’inn
arc’hant ar c’hargou. Hag e tiskuesjont d’ezhan eunn diner. Neuze Jezuz a
c’houlennaz outho : Piou a zo aze he
skeuden hag he hano ? Sezar, emezho.
Mad, eme Jezuz d’ezho, roit eta da
Zezar ar pez zo da Zezar, ha da Zoue,
ar pez zo da Zoue.
Seulvui oa karet Hor Zalver gant ar re
all, seulvui oa kaseat gant ar Pharizianed
ne glaskent nemed noazout d’ezhan e peb
giz. Abalamour da ze eo e kasont d’he
gaout darn euz ho diskibien, gant eur
rumm dud a ioa karget aberz Herodez
da zevel ar c’hargou evit ann impalaer.
Oc’h ober outhan ar goulenn merket enn
Aviel, e sonjent hen lakaat nec’hed ; rak
ar Iuzevien a roe ho arc’hant enn despet
d’ezho. Ma lavar, eme ar Pharizianed, eo
ret paea, neuze, e vezo dilezet gantho ;
ha ma ro ali da jomm heb ober, tud ar
c’hargou hen diskuillo d’ar gouarnour.
Mes, petra eo ijin ha finesaou ann dud dirag furnez ann Aotrou Doue ! Jezuz a anavezaz raktal ho mennoz treitour, hag a roaz d’ezho eur gentel nevez : roit, emezhan, da Zezar ar pez a dleit da Zezar, ha da Zoue, ar pez zo dleet da Zoue. Ar re a c’hoantea kaout abeg e komsou Hor Zalver, a oue souezet gant ar respount-ze hag a ieaz kuit ken mezeg ha tra ; rak anzav a reant en doa roet kuzul vad da bep unan.
Meur a hini, enn amzer vrema ive, a glask digarez da damall ann Iliz hag ar re zo karget ganthi da brezeg ann Aviel. Koulzgoude, biskoaz n’o deuz roet d’ar gristenien eur gelennadurez dishenvel diouz ann hini zo skrivet ama. Ma lavaront, hervez ar virionez, n'o deuz ann dud ken galloud nemed ann hini a zeu d’ezho digant Doue, ha ne c’heller, pegen huel bennag e vet savet, ober na lakaat ober netra eneb bolontez roue ann envou, diskleria a reont ive eo ret d’ann holl senti ouz ar re zo galvet da c’houarn ar vro, daoust ne blijfent ket kalz d’eomp. Ar gristenien vad a zo bet a viskoaz hag a vezo bepred aketusa da viret kement lezenn a zouger gant lealdet ha furnez. Souez eo eta e ve great gual vuez d’ezho ken aliez ; rak n’eo ket indhi a lakai dizurz e neb leac’h.
O veza krouer ha mestr da gement tra zo ennomp hag a ziaveaz d’eomp, Doue a c’helle ho derc’hel holl evithan. Koulzgoude en deuz ar vadelez da lezel eul loden ganeomp ha gant ar bed evel a ziskuez ar c’homsou-ma : Roit da Zezar ar pez a zell ouz Sezar, ha da Zoue, ar pez a ziguez d’ezhan.
Mes, petra a ziviz Doue diganeomp-ni ?
Goulenn a ra kaout perz enn hor spered hag enn hor c’haloun, hervez ar gentel-ma roet d’eomp gant ar Spered-Santel : Pone me ut signaculum super cor tuum. Ne zifenn ket ouzomp evesaat ouz hon tud, hon danvez hag hon ebatou memez, var boez trei, bep er mare, da nebeuta noz ha mintin, hor sonj varzu ennhan. Kaeroc’h c’hoaz e ve, a dra zur, sevel ar spered etrezeg ann env edoug ann deiz.
Ma roomp da Zoue eur plas, ar c’henta, enn hor c’haloun, neuze en devezo ive perz enn hor c’homsou ; rak, ann teod a ia da heul ar galoun. Neb ne vez hano ganthan nemed euz ar bed, he vadou hag he c’hoariou didalvez, hennez a ziskuez beza stag ouz ann traou-ze. Ann hini en deuz guir garantez evit Doue a en em blijo o koms hag o klevet koms euz ann Aotrou Doue.
Deread eo rei d’ezhan ive eul lodenn vad euz hon oberou. Da biou eo dleet frouez ar vezenn nemed da berc’henn ann douar hag ar blantenn ? Hogen, Doue eo en deuz krouet pep tra, ha d’ezhan oump korf hag ene. Mes, pa reno var hor c’haloun, a zo evel ar c’hrizien, ne zonj ket d’inn e c’helfet laerez diganthan ar peb vella euz ar pez a zougimp a hed hor buez ; ha ma ne labouromp ket atao, ec’hiz sant Paol, evit Hor Zalver Jezuz-Krist, da vihana ne droimp morse eneb d’ezhan.
Eunn dra all a ve d’ober c’hoaz evit miret penn-da-benn ar gentel a lennomp enn Aviel hirio : Roit da Zezar ar pez a zell ouz Sezar, ha da Zoue, ar pez a ziguez da Zoue. Eur c’hristenn mad a baeo ar c’hargou a c’houlenner diganthan hervez lezenn he vro ; mes, aketus e vezo ive da rei eur guennek bennag evit Doue hag ar paour. Abel a ginnige d’an Holl-C’halloudeg ann dibab euz he loened. Ar Iuzevien a roe evit templ Jeruzalem ann degved euz ho madou bep bloaz. Ha c’hui, pa velit hoc’h iliz parrez o kueza enn he foull, ann aoteriou enn noaz, ar guiskamanchou sakr disliv ha didammet, ne rofec’h netra evit ho c’hempenn hag ho c’haeraat ?
Eur zellig brema ouzomp hon unan. Roet am euz-me bepred va spered ha va c’haloun da Zoue ? Karet am euz-me ober ha klevet hano anezhan ? Roet em euz-me, hervez va feadra, aluzenn d’he iliz ? Pardoun, va Zalver, evit ann amzer dremenet ; hag ar c’hras d’inn d’ober guelloc’h hiviziken ! Evel-se-bezet-great.