D’al Lenner

Eus Wikimammenn
Moullerez Ar Bobl, 1914  (p. 7-10)




D’AL LENNER


————


…Erruout a rejont (Ruth hag he mamm-gaer) eta o diou e Bethleem. Hogen an dra-ma a yoa e mare an eost, ha Ruth a zonjas mont da bennaoui evit kaout peadra da veva. Dourn Doue he c’hasas war douar Booz, eun den pinvidik bras hag a yoa kar da Elimeleg. Booz a deuas war an deiz da welet e zervicherien a yoa o tastum ed en e barkeier. O veza gwelet eno Ruth o pennaoui, hag o veza klevet gant pebeus karantez he devoa heuilhet he mamm-gaer, ez eas d’he c’haout hag e lavaras d’ezi : « Va merc’h, chomit e-kichen va flac’hed, hag it war o lerc’h e kement leac’h ma vezint oc’h endramm. P’ho pezo sec’hed, evit eus ar pod a zo ama evit va servicherien, ha da vare ar pred deuit da zibri asamblez ganto. » Booz a lavaras ive d’e zervicherien : « Pa viot oc’h endramm, lezit ama hag a-hont eur penn bennak goueza eus hoc’h herdin evit n’he devezo ket a vez oc’h o dastum… »

(Morvan, Histor an Testamant koz hag an Testamant nevez).

Ha me ive a zo bet o pennaoui… en eun douar drus e leac’h ma sav a bep amzer pennou ed eus ar re gaera. Endra m’edon o pennaoui ez eus deuet Boozed Breton d’am c’haout, hag o deus lavaret d’in krak ha berr : « Chomit dre ama, kutuillhit bleun brug eus a Vreiz, pe bleun lann, pe bleun balan, mes en han’ Doue, n’it ket da glask danvez estren… Troet ho peus e Brezoneg eun toullad brao a varvailhou ; dastumit anezo ; kemerit ive er Feiz ha Breiz koz eus an traou dudius-se a blijas kement gwechall d’ar re a zo bet en hon raok ; zoken, meur a hini eus ar re goz o gwelas gwechall eno, o devo plijadur oc’h o gwelet a-nevez klozet en eul levrig… »

Setu ar pez am eus grêt.

Kutuilhet em eus ama hag a-hont marvailhou gallek ha brezonek gant m’o devoa spered breizek.

Lavaret a ran em eus kutuilhet, ne lavarin ket ha ne lezin den da lavaret em eus peilhet. Kement am eus kemeret a zo bet aotreet d’in gant o ferc’hen. Ha p’eo gwir e kavan tro e livirin ez eo eur blijadur evidon trugarekât ama an aotronez abad Perrot, Job-Per Ar Braz, Fransiz Even, Simon (mouller e Roazon), ha Yann ar Floc’h, eus ar gwiriou o deus roet d’in. Mes, petra lavaran ? n’eo ket me hepken a drugarekao anezo ; me zo sur e savo an hevelep mouez anaoudek eus kalonou kement Breizad a lenno al levr nevez-ma.

Kea, Levrig nevez, douget war aezen ar balan, ar brug hag al lann, kea da lavaret d’ar paour kez Bretoned eus an ugentvet kantved a goms c’hoaz ar Brezoneg ez eo o yez din a bep doujans, a bep karantez, a bep enor. Lavar d’ezo ouspenn ez eus en hon amzer tud a bep renk, a bep stad, lod zoken er c’hargou uhella, o deus desket ar Brezoneg, a gar hag a goms ar Brezoneg ken alies gwech ma kavont tro d’hen ober, a zifen ar Brezoneg, hag a c’houlen evitan e Breiz ar frankiz a zo dleet d’ezan e pep leac’h.

Me va-unan, Aozer al levr-ma, am eus grêt betek-hen, a gav d’in, ar pez a c’hellen evit-se. Setu ama ali daou veleg, etouez kalz a reou-all, hag ali eur mignon mat eus Brest :

Mon cher ami,

Tous les amis de la Bretagne vous sauront gré de ne pas désespérer d’elle. Elle est bien menacée, hélas ! dans tout ce qu’elle avait de beau et de glorieux. Nos compatriotes n’ont plus de fierté nationale. Il y a cependant un mouvement nouveau de relèvement, et dans cette tentative admirable de renaissance vous avez une part absolument hors ligne.

Que le peuple se mette à suivre tous ces vaillants initiateurs, à les écouter, à les lire, et la Bretagne sera sauvée ! Peut-être nous serait-il très utile d’avoir des colporteurs. Les protestants en ont.

Je vous envoie la trop modique somme de dix fr., avec l’expression de mes voeux les plus ardents pour le succès de vos travaux. En tout cas Dieu vous en tiendra compte, et aussi, j’aime à le croire, la Bretagne de l’avenir.

Votre tout dévoué,
C. Guitterel, ch. hon.,
Curé de Gouarec, Diocèse de Saint-Brieuc.


. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


Va mignon ker,

…Ho levriou a vez lennet gant plijadur. Kalz a vad a rit dreizo…

Ho servicher,
Lichou,
Person Santec.


. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


Kear Vrest, ar 4 a viz Meurs 1913.
Aotrou Klaoda ’r Prat, va mignon ker,

Kemerit va hano evel rakprener ho "Pevare Levr Marvailhou". Mall bras am eus d’e gaout. Ar re-all a zo ken brao, hag o deus grêt kement a blijadur er goanv-man, er beilhadennou tro war dro, m’ema va mignoned o c’houlen diganen peur em bezo eun all da rei d’ezo da lenn.

Pemp tiegez o deuz grêt o levriou evelse diouz an noz. E Sant-Thonan em eus gwelet betek seitek den o selaou ho Marvailhou, er memes nosvez.

Pebez blager ! a lavare lod. — Setu aze eun distager ! a lavare an holl.


Buhan ’ta ar « pevare levr » !

…D’eoc’h a greiz kalon evit Breiz, gant va gwella gourc’hemennou.

Ywan Tillenon (Louzaouer).


. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


Gwella ’z eo m’am eus gret eur vad bennak gant va levriou. Ne glaskan ken !

Klaoda ’r PRAT
Mestr-skol kristen,
eus Akademi ar Brezoneg.


————