Ha chonj a hès-té, me hoér, ag hur bugaléah ?
Ne mès ket mé ankoéhet en amzér-zé biskoah.
Ne hanèuemb tra ér bed nameit hun inisen,
Ha ne houyemb tra erbet meit larèt hur peden ;
Hur peden é brehonek, de noz ha de vitin,
Hun deornigheu é plêg ha ni ar hun deulin.
D’hur chonj, ne oé tra ér bed ker kaër èl hun ilis ;
Ha chapellik en Intron drès peb tra oé d’hur ghis ;
Chapellik en Intronès, é péh léh é huélér
Ur vam ghet hé hrouédurik, én hé dorn ur rosér.
— Ha chonj a hès-té, me hoér, pe yemb hun deu kevret,
Ghet mam, de Santès-Anna, er Santès benighet.
Mam, deu vis kênt, a laré : ya, mar karet sentein,
Me brenei d’oh boteu lair ha m’hou kasso ghet-n-ein ;
Ghet-n-ein de Santès-Anna, de bedein eit hou tad.
— Oh ! ya, sentus a vehemb ha gobérus, mam vad.
— Ha chonj a hès-té, me hoér, ag hur moèreb Jannik ?
Pe laré demb histoérieu, mud-oemb, ne sannemb grik.
Hi a gonzé ag ur har, ag ur har lan a dan,
A drezé, de noz, er vro, hag ar nehou Satan !
Konzein a ré ag er ré a ya eit fal hobér,
Peb sadorn noz ar er mor, harpet ar ou dantér.
— Pe zé en han é taibremb étal en or hur hoén :
Aveit stalein hur predik, n’hur boé ket kalz a boén.
Ur mein hur boé eit kadoër, aveit taul hun deulin ;
Ha leah douç gùennoh eid erh a ivemb é léh gùin.
— Chonj a hès-té ag er brud, ag er brudik distér,
A sàué a dal peb dor pen-d’er-ben ag er ghér.
Hoarhein a remb a galon, oh ! ya, a galon vad ;
Ha, ként monnet de gousket, é pedemb Doué hun tad.
— Ha chonj a hès-té, me hoér, pe zisken el latin,
É tès ghet chif de lemel ol me livreu ghet-n-ein.
Chonj a mès ag en tauleu, en tauligheu bihan
A hrès ghet a huialen ar ziskoé ha vrér Ian.
Te laré : lausk, me Ianik, lausk te zictionnér,
Ha béemb attàu èl aghent en hoérik hag er brér !
Ha chonj a hès-té, me hoér, ag hur bugaléah ?
Ne mès ket mé ankoéhet en amzér-zé biskoah.
|
