Ar person a laras eun offern servijet gant Hon Zalwer J. C.

Eus Wikimammenn
Emile Bouillon, 1890  (Levrenn II, p. 328-330)



AR PERSON
A LARAS EUN OFFERN SERVIJET GANT HON
ZALWER J. C.
____


   Selaouit eun exempl ’zo gwirion,
’Zo arruët en ti eur person,
Pehini ’n eus bet ann enor
Da leïna gant hon Redemptor.

   Ar person ’zo eun den santel,
Mad d’ar paour, devot d’hon Salwer.
Eun dez hec’h eas da offerinia,
Na gave den d’hen servija.

   Ar c’hloc’h a sone aliès,
Med na deue den d’an ilis.
Eur paour neuze em bresantas,
D’hen servijan a em offras.

   Touan a eure d’ann daoulinn,
Da zaludin hon mestr divinn ;
Stouan eure dirac ann aoter,
Da renta graçou d’hon Salwer.

   Pa oa ann offern celebret,
Gant ar paour a oa servijet ;
Pedi a eure anehan
Da dijunian, da leïnan :

   — Deut da dijunian, da leïnan,
Ewit ho poan d’am servijan.
Ar plac’h hec’heas en coler,
Pa welas ar paour gant he breur,

   Hac a lavaras d’ar person :
— Pebeus compagnon polisson !
Pebeus compagnon polisson
A ’zo euz da heuill te, haillon ! »

   — Tavet, ma c’hoar, na lâret ger,
Heman hen deus ma servijet,

Ha pa hen deus ma servijet,
Just eo e ve recompanset.

   Antren a eure er jardinn,
Ha goude-ze defoe gwall finn.
Ar person a interrojas
Ar paour, pa oant gant ho repas,

   Mar bize netra a newez,
Euz ar brezel hac ar gernès ?
— Brezel a vô, pell na bâdo,
Hac eun eost puissant a vezo.

   — Me garfe vec’h en ho tezir,
Ar c’hezlo-ze da vea gwir.
— Ken gwir, aotro, eo ar c’hezlo
Ha ma ’z eo er jardinn maro

   Ho c’hoar, dre dransport miserabl,
Peder aer o sunan he goad !
Ar person, saouezet hen clewet,
Hec’h eas kerkent da welet.

   P’antreas er jardinn, ez oa maro,
Ha peder aer oa war he zro.
Distreï eure neuze en-dro,
Da annonz d’ar paour ar c’hezlo.

   Pa antreas ebars ann ti,
’N plaez ar paour, oa eur grucifi !
Stouan a eure d’ann daoulinn,
Da zaludin hon mestr divinn.

   Setu hi maro hac interret,
’Vel meur a hini ’zo war ar bed,
A zo ingrad euz ar baourienn
Pere a glask ann aluzenn.


————