Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Ar c’hemener.
Ar c’hemener
Revue de Bretagne et de Vendée
1889
AR C’HEMENER
SON
————
(An ton zo bet skrivet gant
Yan Blomor[1])
————
1. — Ar c’hemener n’eo ket eunn den,
Nemet eur brouder laou n’eo ken ;
Ne verit bean interret
Nag enn iliz nag er verred ;
2. — Mes plantet barz eur zouleg kerc’h,
Oll chass ar barouz war he lerc’h.
Ann diveradur deuz ar gwe
Roi dour binniget war he ve.
3. — Pa c’h a Iann-Gluch d’ar pardonio,
Ve leun he c’hod a veskenno,
Vit ma laro ’r plac’had iaouank :
« Ar c’hemener a neuz arc’hant. »
4 — Sellet er-fad, mar n’hoc’h ket luch,
Ar pratisien deuz he gluch,
Gant-han eur roched lien moan,
Eur paste mad a c’hal dindan.
5. — Pa zav Iann-Gluch diwar he nez
E lar ann oll : « Aman zo c’houez ! »
Ha pa gerz war leuren ann ti,
Lak ann oll ho dorn war ho fri.
6. — Eunn devez ar mestr kemener,
O labourat da Zagober,
A gavaz parchans eul laouen
War dillad ar roue kristen
7. — Hep marc’hata ar c’hemener
A droc’h al laouen dre nanter,
Ha kerkent n’em lak da lipat
He wenkle ruiet gant ar goad.
8. — Setu aze enn he zoursen
Gwir noblans ar gemenerien,
Rak aboue a lar ann dud fall
Penoz int deuz ar goad roial
9. — Diwan kemener a weliz
E oa deuz ar groug enn Pariz :
Mar fell d’hac’h diskrougan al laer,
Boutet ho fri he toul he…
10. — Ha mar d’eo plijet d’hac’h ma zon,
Frealzet breman ma c’halon :
Evomb eta peb a daken
Da iec’hed markiz Lib-neuden !
|
————
- ↑ Cet air a été recueilli par J. Plomor, — 13 juillet 1889.