Ag en devérieu ag er stad

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 168-170)



CHAPISTRE XXII.
Ag en devérieu ag er stad.


DOUÉ ne oulen quet liés ma tiscoemb dehou hun haranté dré œvreu extraordinær. Er garanté-zé hum zisco dré ur fidélité dalhable d’en disterran devérieu ag er stad é péhani en hum gavér.

Dre er fidélité-zé, Mari en dès chairret mériteu péré en dès hi saüet drest en Ælet.

Hi hé dès chommet tregont-vlai cuhet é Nazareth guet hun Salvér. Azé, hé soin principal oai dessaüe er mab divin-zé, méritein perpet muyoh-mui confiance hé fried, ha fournissein d’hé famille, dré ul labour revé hé nerh, er péh a oai necessær dehi.

Disquet, dré hé example, guet petra é teliet principalemant hum occupein, mar vennet arrihue ér santeleah.

Hum drompein a ret, mar credet hum santifiein é pratiquein œvreu péré n’en dint quet revé en devérieu a hou stad, ha doh hum rein d’en œvreu-zé.

Er vrassan ag en ol parfectioneu é cârein er stad é péhani é vèr, hac accomplissein, ne vern péh quen izel-é, en obligationeu a nehou, a p’en dé er stad-cé revé volanté Doué.

Ur méchérour péhani a ouni é vara doh en huis ag é face, un tad a famille péhani a vihue hemb ambition én ur stad izel guet er péh en dès, ne rant quet bihannoh ou salvedigueah eit er-ré hum gave én ur rang ihuelloh, eit er-ré memb hum gave ér hargueu santellan : liés memb ind hum sauve guet bihannoh a zangér.

Er gùellan stad aveit oh n’en dé quet en hani a sellet èl er parfættan, mæs en hani é péhani en dès Doué hou laqueit.

Un drompereah é vennein bout sant ér fæçon ma plige guenoh, ha non pas ér fæçon ma plige guet Doué. Ne rér nitra guet parfection meit er péh a rér rac ma vèn Doué, hac èl ma vèn ma vou groeit.

N’en dé quet hemb quin a gaus d’hun œvreu mad hun nès mérit, mæs a gaus d’en intantion vad guet péhani én ou groamb, ha rac ma accomplissamb é quement-cé volanté Doué.

Doué a oulen guenoh ma reoh dalhable œvreu distér, ha hui a vèn gobér œvreu extraordinær. Arrihue a reï dré-zé ne rehet erhat nac en eil nac éguilé.

Marthe, Marthe, hui hum bresse rai, ha hui hum dromp é clah gobér mui eit ne oulen en Eutru Doué. Hum goutantet a obér erhat er péh a oulen guenoh, ha groeit-ean guet er memb gred, èl pe vehai un dra a gonséquance vehai.

Petra quer bras a rai er voés crihue a zou bet mêlet dré er Speret-Santel ? Hi a néai hac hum occupai ag er soin a hé ménage.

Bout én Ilis, gobér oræson, visitein er-ré glan, œvreu caër ; mæs mar groet quement-cé a pe oulen en devérieu a hou stad ma reoh treu aral, a hui a éel laret é ret volanté Doué ?

Ret-é pédein, ha pédein liés ; ret-é memb, a guement ma éellér, pédein perpet ; mæs mar abandonnet en devérieu a hou ménage eit pedein, hou péden n’en dé quet agreable de Zoué.

Nac a œvreu collet aveit en nean, rac n’hun bou ind groeit meit dré hun volanté propre !

Mæs caërret trésorieu a vérit chairret én excelciceu ag ur vuhé cumun hac ordinær, rac ma vou bet groeit peb tra revé volanté Doué !

Calz a dut péré, revé en apparance, n’ou dès chet calz a vérit, a vou neoah saüet én nean ihuelloh eit ne chonget, a gaus d’er fidélité ou dès, penaus-benac n’hé gùélet quet, d’en disterran devérieu a hou stad.

Er mæstre a béhani é conze en Aviel ne lar quet d’é servitour : Antréet é joé hou mæstre, rac me hoès groeit treu bras ; ean a lar rac ma hoh bet fidel é bihan dra.