Ag en Diviseu

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 83-87)


CHAPISTRE XXVI.
Ag en Diviseu.


M’HUM zoug a speret de dy Elisabeth én amzér ma hé visitas Mari. Péh leçonieu a vodesti, a humilité, a avistæt hac a garanté ne receuan-mé azé ?

Elisabeth a hanaüe Mari eit bout Mam de Zoué ; hi a ra dehi pep sort mêlationeu ha bénédictioneu ; hi a saüe ihuel hé brastet ; hi a hroa complimant dehi ag er faveurieu special hi dès receuet.

Mari, é léh tennein vanité ag hé rang ihuel, a gasse de Zoué en inour a rér dehi, hac a guemér occasion a guement-cé eit rantein gloër de Zoué.

Hi e hanaüe assès en treu bras en dès groeit én hi en Doué ol-buissant ; mæs hi a rant er gloër a guement-cé dehou ; ha penaus-benac mé ma mam en Eutru Doué, n’ancoéha quet é ma é vatéh.

Humilité sincér, ha péhani n’en dès nitra ag er faus modesti-zé édan péhani en hum guh liés un orgueil secret.

Péguement, én effet, péré ne refusant er mêlationeu a rér dehai, meit eit bout mêlet davantage, hac e laca èl-cé, dré ur finesse ag en amour-propre, er modesti memb de chervige d’er vanité.

Ag en Eutru Doué, ag é vrastet, ag é visericord-é é tivis ansamble Mari hac Elisabeth.

El mé mant læn ag é garanté, ind a gave ou fligeadur é conze ag er marveilleu ag é furnés, ag é buissance hac ag é vadeleah.

A pe n’hum rejouissant meit a gaus de zonnæzoneu en Eutru Doué, ne drugairécamb meit ou, ne vêlamb meit ou.

Er bêg a gonze ag en abondance ag er galon. Ne gonzet meit ag er bed hac a é vanitéieu, merche assuret ne gâret meit er bed, hac é ma gouniet hou calon d’é faus pligeadurieu.

Ag er bed int, a larai en Apostol Sant Yehan, chetui perac é conzant ag er bed, hac en ou cheleu er bed. A pe vehér de Zoué, é conzehér a Zoué, pé ahoël ne larehér nitra ne vehai revé Doué.

Hou péet chonge é rantehait compt é jugemant en Eutru Doué, memb ag ur gonze inutil. Péh ur ræson aveit oh de greinein !

O na disterret é en nombre ag en diviseu, memb é mesq er-ré a ra profession a zevotion, é péré ne gresquér quet er gompt a vou ret rantein de Zoué !

A betra é conzér liessan ? A dreu inutil, a lareaheu, a vagatellage. Er ré-zé memb é en diviseu a basse eit bout er-ré innoçantan.

Ha nezé, haval vehai ne vehai quet éellet divis hemb conze a zeffauteu en nessan. Ne roul quet mad en divis, ma ne gaigér enou un tamic décriance, pé memb un tamic malice.

Malheur deoh, teadeu milleguet ! péré, perpet luem èl ré ur serpant, e sel èl un hoari ronguein, ardran é gain, inour hou nessan !

Malheur ehué d’er-ré e hum blige doh ou cheleuet ! Pihue-benac a cheleu a volanté vad er goal-gonzereah a za de vout lodêc én ou.

Sellet èl un dra contrel d’hou coussiance goal gonze ne vern a bihue vou. Ma ne éellet parrat doh er-réral a oal-gonze, discoeit dehai ahoël dré hou silance ne fal quet deoh bout lodêk én ou decrianceu.

Hou péet horreur doh en diviseu contrel d’en honestis. Dihoallet a hoarhein é cleuet certæn langage a hanhuér bourdeu ; mæs péhani n’en dé, meit rai liés, el langage ag ur galon corromplet.

Sellet surtout èl un inour aveit oh passein eit un dén dirac péhani ne gredér quet attaquein er religion nac en devotion. Rebreichet en dén hemb religion guet ul liberté santel ; ha ma n’en dès quin moyand de barrat doh t’ou a gonze einep de Zoué ha d’er religion, discoeit ahoël dré ur merche splan benac péguement é tisplige deoh er péh a lar.

Laret er uirioné én hou tiviseu, beoh modest hac arrestet én hou conzeu ; a hent-aral, beoh amiable guet en ol ; hum abandonnet guet-ai d’ur joé innoçant : er vertu er permet deoh ; marauéh memb hi er hommand.

Sel-mui e zou a zangér aveit oh de béhein dré en tead, sel-mui é teliet éhuéhat éit ne gouéheoh quet ér fauteu a ra commettein.

Mar hum bliget doh hum antretenein hou ç’hunan guet Doué én hou ty, hui hum ziscoei goudé, guet calz bihannoh a zangér, é mesq en dut a pe vou ret deoh er gobér.

Quênt hum bresantein én ur gompagnoneah, pedet Doué de lacat ur goard ar hou tead ; ha durand ma padou hou tivis, chonget é ma presant en Eutru Doué hac en hou cheleu. Conzet doh t’ou étré peb diüe uéh én hou interior dré ur santimant carantéus benac a hou calon.

A p’en dé achiüe en divis, rantet compt deoh hou ç’hunan ag er péh e hoès laret ha cleuet, eit trugairécat Doué ma ne hoès laret meit er péh a zelioh laret, pé eit hum gorrigein ag er fauteu e hoès commettet.

Hui hum accustumou èl-cé de vout aviset hac arrestet én hou conzeu, èl me mès quement recommandet dré er vistre ag er vuhé spirituel, hac a sellant guet ræson èl ur poént bras a barfection.

————