E-touez ho bleo, ’vel aour melen,
Deuz ’ta, mignoun, da heana,
Oc’h ho bruched d’harpa da benn,
Evel ho mamm, enn eur gana.
Mouez ho mamm ne glevint ken,
Ne c’hoarzint mui gant he fokou ;
Evel a rea he dournik gwenn,
Askellik paour, sec’h ho daelou.
Gouela a reont hag hirvoudi,
O klask hag o c’hervel bemdez
Ho mamm, ho mamm a garge ’nn ti,
Hag ho c’haloun a garantez.
Pep korn ann ti a zo goullo,
Arc’h ho c’haloun zo dic’houlc’her,
Digor ledan ha dizolo,
Gant glac’har rannet dre ’nn hanter.
Deuz ’ta, evnik, na zale ket,
Deuz gan-en-me d’ho frealzi ;
Mar ho c’harez deuz d’ho gwelet,
Deuz da gomz d’ezho anezhi.
Te zo, elik, va map karet,
Dre greiz ann erc’h euz ann Envou,
War bez da vamm ama nijet,
Da zigas d’in-me he c’helou.
Pajenn:Milin Pradère - Barzhonegou, 1872.djvu/20
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
456
LA BRETAGNE POÉTIQUE.
