Pajenn:Lebreton, Studi var an astrou, 1848.djvu/15

Eus Wikimammenn
Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ
— 13 —



AL LOAR.


————


Al loar zo eun espes planéden compagnon d’an douar da behini e servich dre e sclerijen.

E vent so no-ha-daou-uguent guech biannoc’h evit an douar.

Pa veler eun dablen d’eus an astrou e caver al loar evel eur poent bian cazi stog d’an douar ; couscoude ez ê c’hoec’h ha pêvar mil leo d’eus ountan. Se ra deomp jugi d’eus distancç om bro d’eus ar planédennou all ha d’eus an éol, péré a veler var an dablen oll brassoc’h evit al loar ha pell pe belloc’h tout d’eus an douar.

Lavaret em eus ê al loar compagnon d’an douar : cetu aman pe sort liamou zo etrezé.

Doue, réd e ve, o sonjal e voamp re bell d’eus an éol evit caout sclérijen abet épad nozvechou dû ar goan, an eus roet deomp al loar. Ne d’eus sclerijen abet d’eus outi e-unan ; ar sclerijen a ro deomp a deu d’ei d’eus an éol pehini a bârr varn-y ; rac al loar zo composet d’eus douar, ménéyou caonniennou ha môrr evel an douar, ha zé zo quer guir quen a vélomp gant om daoulagat noaz ével ménéyou ha goazou môrr enni.

Al loar a zéblant evel an éol sével ive er zao-éol ha cuzet er c’huz-éol. Balé ra, guir ê, mes n’en dê quet d’eus ar zao-éol d’ar c’huz-éol : an hent control a ra.

An douar o trêi a chach gantan al loar dre ar memeus direction, da lavaret ê d’eus ar